Του Γιώργου Χρ. Παπαχρήστου Δημοσιογράφου - Εφημερίδα "Τα Νέα"   Κατά καιρούς παραλαμβάνω διάφορα βιβλία, ευγενική προσφορά φίλων συγγραφέων, αλλά και συναδέλφων δημοσιογράφων. Το καλοκαίρι που έφτασε και στα μέρη μας, είναι ιδανική περίοδος να διαβάσω κάποια από αυτά – μερικά, γιατί πρέπει να ολοκληρώσω και το δικό μου (χα! είδηση…). Παρέβην αυτή την αρχή, για ένα βιβλίο που μόλις έλαβα και δεν άντεξα στον πειρασμό και το διάβασα. Σχεδόν απνευστί. Είναι το πόνημα του συναδέλφου μου Διαμαντή Μπασαντή με τίτλο «Η ποίηση στο ελληνικό τραγούδι», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νέα Διάσταση.   Το βιβλίο στην πραγματικότητα προσπαθεί να αποκωδικοποιήσει το πως η ρημαγμένη από τον εμφύλιο Ελλάδα, κατάφερε, μέσα σε μια δεκαετία, ουσιαστικά από το ’60 και μετά, να γίνει παγκόσμια μόδα, μέσα από την μουσική δύο τεράστιων προσωπικοτήτων της ορφικής τέχνης, του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Χατζιδάκι. Και εν συνεχεία πως η ελληνική μουσική πατώντας σε αυτούς τους δύο Άτλαντες του πολιτισμού μας μετεξελίχθηκε στο λεγόμενο «έντεχνο», το οποίο έφερε σε επαφή την ελληνική μουσική με μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας. Ο Μπασαντής χρησιμοποιώντας τη δημοσιογραφική του επάρκεια, περιδιαβαίνει με σοβαρότητα, σεβασμό, αλλά και τρυφερότητα σε έναν κόσμο τόσο οικείο σε όλους, λόγω των ακουσμάτων που έχει ο καθένας μας, αλλά και τόσο μυστηριακό όπως είναι το υπέρτατο συνταίριασμα ποιητών και μουσικών για την γέννηση ενός μουσικού έργου. Σημειώνω τέλος, ότι το βιβλίο προλογίζει η μούσα του Μ. Θεοδωράκη Μαρία Φαραντούρη.        

Το Ίδρυμα Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή αφιερώνει στην Αλεξάνδρα Αθανασιάδη μια αναδρομική έκθεση η οποία ακολουθεί όλη την εξέλιξή της... Όλες οι θεματικές και οι επιρροές που σημάδεψαν τη διαδρομή της παρουσιάζονται και διαλέγονται μεταξύ τους, χωρίς χρονολογική σειρά. Από αυτή τη συγκέντρωση έργων της Αθανασιάδη στον ίδιο χώρο, προκύπτει μια εντυπωσιακή διαπίστωση: σε αυτήν, καθετί σμιλεμένο ή σχεδιασμένο είναι εξίσου εύγλωττο, εξίσου δυνατό με τους χώρους που έχουν μείνει κενοί, τις κοιλότητες που συμπληρώνουν τη μορφή, τις λεπτομέρειες χάρη στις οποίες «στέκεται» το σύνολο... (Από την ανάλυση της επιμελήτριας της έκθεσης Μαρίας Κουτσομάλλη-Moreau)

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ   Ήταν η μεγάλη μεγαλύτερη ετήσια μουσικοχορευτική παράσταση της Άνδρου. 500 τουλάχιστον θεατές, παρακολούθησαν περίπου 150 χορευτές - όλων των ηλικιών - να χορεύουν σε παραδοσιακούς σκοπούς και τραγούδια από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Μικροί και μεγάλοι χόρεψαν χορούς: ανδριώτικαυς, ναξιώτικους, ικαριώτικους, ποντιακούς, μακεδονίτικους, πελοποννήσιους, κρητικούς. Επί δίωρο όλα αυτά μέσα σε ένα διαρκές ξετύλιγμα εικόνων και αφηγήσεων. Σαν σε ημερολόγιο. Από τις πρώτες μέρες στο σχολείο - με σχολικούς χορούς - μέχρι την περιδιάβαση εικόνων και χορών από τον Πόντο και την Πελοπόννησο και μέχρι την Μακεδονία και την Κρήτη. 

  Η μεγάλη μουσικοχορευτική παράσταση του Χορευτικού Yδρούσας για το κλείσιμο της χρονιάς την Παρασκευή 1η Ιουλίου στις 20:30. Θα χορέψουν 150 χορευτές σε μουσικά μοτίβα του τόπου μας...

ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ    Μετά την αιφνίδια εκδημία του προσφιλούς Προέδρου του Διοικητικού  Συμβουλίου του Ιδρύματος Π. & Μ. Κυδωνιέως  Νίκου Σιγάλα (1957-2022), αποφασίστηκε το φετινό πολιτιστικό πρόγραμμα να είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. Πρόκειται για ένα εικαστικό πρόγραμμα που με συνέπεια παρουσιάζεται κάθε καλοκαίρι και συνεχίζει να διανύει την πορεία του, όπως άλλωστε αυτή θα ήταν και η βαθύτερη επιθυμία, τόσο των Κληροδοτών, (χάρη στους οποίους υπάρχει αυτό το Ίδρυμα),  όσο και του ίδιου του αειμνήστου Προέδρου του Δ. Σ. που τόσα χρόνια φρόντιζε με συναίσθηση ευθύνης τις ανάγκες του.

Η πληροφορία έλεγε πως την Τρίτη 21/6 θα ξεκίναγαν προετοιμασίες για τα γυρίσματα στο λιμάνι της Ραφήνας της νέας ταινίας της Νία Βαρντάλος "Γάμος αλά ελληνικά Νο 3". Μετά την τρομερή επιτυχία της πρώτης ταινίας "Γάμος αλά ελληνικά Νο 1" (που από ένα επιτυχημένο θεατρικό στην Αμερική χάρη στην ελληνοαμερικανίδα σύζυγο του Τομ Χανκς που βοήθησε αποφασιστικά στν ηταινία έγινε μεγάλη διεθνής επιτυχία) είχαμε τη δεύτερη ταινία "Γάμος αλά ελληνικά Νο 2" (που έδωσε κι αυτή με σπαρταριστό τρόπο την πλήρη εικόνα της ζωής των Ελληνοαμερικανών πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς) ήρθε η ώρα για την τρίτη ταινία της σειράς "Γάμος αλά ελληνικά Νο 3".

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: iefimerida.gr Τι σημαίνει για τον κόσμο του αύριο ένα παραδοσιακό καΐκι, σμιλεμένο κυριολεκτικά στο χέρι με μεράκι, από καραβομαραγκούς και ξυλοναυπηγούς μιας άλλης εποχής, στα καρνάγια και τους ταρσανάδες των νησιών; Δυστυχώς ένα πανέμορφο, χιλιοφωτογραφημένο σύμβολο της μεσογειακής ζωής που ανήκει στο παρελθόν. Η εικόνα μιας ζωής πολύ πιο αθώας και αγνής, η οποία καθώς προχωρά στο μέλλον και αλλάζει μέσα από την τεχνολογία με ραγδαίους ρυθμούς, ξεθωριάζει, γίνεται σαν κιτρινισμένη καρτ-ποστάλ, ξεχασμένη σε κάποιο παλιό συρτάρι. Αυτή τη σκληρή μετάβαση σε έναν κόσμο όπου ένα πανέμορφο καΐκι δεν σημαίνει τίποτα πια, περιγράφει με ποιητικό τρόπο ο βραβευμένος και μεταφρασμένος στο εξωτερικό συγγραφέας Γιάννης Ζιώτης, στη μικρή, αλλά πολύ περιεκτική και πλούσια σε νοήματα, νουβέλα του «Σπασμένα Αποτυπώματα» (εκδ. Πηγή).

Εν αρχή ην... ο χώρος. Παλαιόπολη. Πόλη παλαιά. Στην αρχαιότητα πρωτεύουσα της Άνδρου. Οικισμός με μια ιστορία 2.500 χρόνων. Η γη όπου ξεπρόβαλε ο περίφημος Ερμής της Άνδρου, αντίγραφο του Ερμή του Πραξιτέλη. Σήμερα ένα από τα πλέον εντυπωσιακά χωριά της Άνδρου. Καταπράσινο. Και συνάμα καταγάλανο μιας και ο κόλπος κάτω πάντα είναι γαλάζιος και μπλε.