ΑΡΝΗ & ΒΟΡΗ  Οι φίλοι του Εν Άνδρω που είναι παντού στην Άνδρο έχουν ήδη ξεκινήσει τις γεωργικές εργασίες του φθινοπώρου. Τα πρώτα δημοσιεύματα μας για τον τρύγο στη Βόρη τους έδωσαν ιδέες κι άρχισαν να στέλνουν - μετά τις καλοκαιρινές αναφορές τους τις φθινοπωρινές. Με αυτές σας κρατάμε κι εμείς συντροφιά αυτές τις μέρες. Συγχρόνως παίρνετε μια ιδέα των φθινοπωρινών δραστηριοτήτων του νησιού. Και ιδίως των χωριών που μπαίνουν σιγά-σιγά στην φθινοπωρινή σεζόν με τις γεωργικές εργασίες. Μπορεί οι φωτογραφίες των φίλων μας να μην είναι εξαιρετικές. Όμως είναι εξαιρετικές οι σκηνές που αποτυπώνουν. Τον τρύγο στην Άρνη και το πατητήρι στην Βόρη που μάς έστειλε ο Μπάμπης Τράμπελης. Και το πρώτο παράγωγο του μούστου, που είναι η μουσταλευριά στην Παλαιόπολη, που έστειλαν οι Έφη Βλαστάρη-Κουλούρη και Χρυσούλα Σιγάλα.

Το σπίτι που ανήκε στην Ειρήνη Παπά μέχρι το 2010 (αριστερά) και ακριβώς δίπλα του το σπίτι της ανεψιάς της Μέλια (δεξιά) στα Λειβάδια της Άνδρου Ανακοινώθηκε σήμερα ο θάνατος της μεγάλης Ελληνίδας ηθοποιού Ειρήνης Παπά (1926-2022). Η Ειρήνη Παπά είχε μια σχέση με την Άνδρο, η οποία οδήγησε στο να αποκτήσει σπίτι στο νησί μεταξύ 1997 και 2010. Το "εν Άνδρω" παρουσίασε το σπίτι που είχε η Ειρήνη Παπά στα Λειβάδια της Άνδρου και εξήγησε το πως βρέθηκε στο νησί και αγόρασε σπίτι η διάσημη και διεθνής Ελληνίδα ηθοποιός στην Άνδρο. Μέχρι που γράψαμε λίγοι ήξεραν την παρουσία της στην Άνδρο. Με εξαίρεση του κατοίκους του Κάτω Χωριού Λειβαδίων και την παρουσία της κατά καιρούς στην Άνδρο αρκετές φορές μέχρι το 2010.

ΤΗΣ ΑΡΡΙΕΤΑΣ ΠΟΥΛΙΟΥ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ - ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ Γνωστή για την αρχοντική ομορφιά και τον ξεχωριστό χαρακτήρα της, η Άνδρος, το δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων, αποκαλύπτει τα θέλγητρά της σταδιακά και εντυπωσιάζει με τις διαφορετικές της όψεις και τον πλούτο των εμπειριών που προσφέρει. Οι παραλίες της ποικιλόμορφες και σαγηνευτικές, η φύση της ξεφεύγει από τα στερεότυπα των Κυκλάδων, πλούσια και εύφορη, γεμάτη συκιές, αμυγδαλιές, λεμονιές αλλά και πηγές και καταρράκτες. Και βέβαια η πανέμορφη Χώρα της, διάστικτη με νεοκλασικά κι αρχοντικά καπετανόσπιτα, με θέα επιβλητική που ξεπροβάλλει ανάμεσα σε ανεμοδαρμένα στενά, δεν χρειάζεται σμήνη τουριστών για ν΄ αποδείξει τη διαχρονική, κλασσική γοητεία της.

Την Τρίτη 6/9/22, το μεσημέρι, με την θάλασσα να αφρίζει και τον άνεμο να σφυρίζει ξεκινήσαμε για την Βόρη όπου ο Νίκος Στεφάνου, με αρκετούς άλλους είχαν φύγει από το πρωί για τρύγο. Όπως τα παλιά χρόνια μαζεύτηκαν εργάτες γης κι αγρότες να πάνε να τρυγήσουν στ' αμπέλια που διατηρούν εκεί ο Δημήτρης και ο Γιώργος Στεφάνου. Ήταν μα ευκαιρία η πρόσκληση του Νίκου Στεφάνου να δούμε τρύγο στην Άνδρο υπό τις σημερινές συνθήκες. Και να θυμίσουμε τον τρύγο σε όσους τον ξέρουν μόνο από τα βιβλία και τα ντοκιμαντέρ και σε όσους από αφηγήσεις των παλαιοτέρων μιας και σχετικά μικρός είναι ο αριθμός αυτών που τρυγάνε για κρασί στην Άνδρο σήμερα.   

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Ήταν καλοκαίρι του 1991. Μια φίλη ανακάλυψε το "Ευαγγελίστρια", το πλοίο/μουσείο του Ναυτικού Μουσείου Αιγαίου της Μυκόνου δεμένο στον Πειραιά. Με την ανεμελιά και την παρορμητικότητα της νιότης πήδηξε μέσα και ρώτησε κάποιους Μυκονιάτες ναυτικούς "τι ωραίο ξύλινο σκαρί είναι αυτό".  Οι καλόκαρδοι και φιλόξενοι Μυκονιάτες τις είπαν πως είναι το πλοίο/μουσείο της Μυκόνου. Του είχαν κάνει την πρώτη μεγάλη επισκευή στο Πέραμα που κράτησε πολύ καιρό. Και ήρθαν για να το πάρουν να το πάνε πίσω. Τα μεσάνυχτα θα σάλπαραν για Μύκονο. Τους ρώτησε αν μπορούσε να ταξιδέψει κι αυτή μαζί τους με φίλους της. Της είπαν "μετά χαράς". Έτσι βρέθηκαν τα μεσάνυχτα της ίδιας μέρας η φίλη, η φίλη της φίλης και ο φίλος της φίλης στο κατάστρωμα του ιστορικού "Ευαγγελίστρια" με προορισμό τη Μύκονο της εποχής...

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Έχει μια ιδιαίτερη μαγεία το θέατρο και μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση η κωμωδία. Την ανακάλυψα μικρός στις πρώτες παραστάσεις που πήγα. Ακόμα θυμάμαι και γελώ στις δύσκολες ώρες της ζωής και στις κωμικές εκφάνσεις της εξουσίας τον "Δον Καμίλο" με τον Μίμη Φωτόπουλο. Μια αστείρευτη σάτιρα στην πολιτική και θρησκευτική εξουσία. Στα χρόνια της φοιτητικής νιότης στο ΕΚΠΑ με συμφοιτητές παίξαμε θέατρο με τον ΦΟΚΘ. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο η συμμετοχή σε παραστάσεις. Συνέχισε να με μαγεύει το θέατρο. Ιδίως το να βλέπεις στη σκηνή φίλους, γνωστούς, γείτονες να παίζουν ρόλους, αλλάζοντας προσωπικότητα σε διαφορετικές καταστάσεις. Ακόμα θυμάμαι τον γείτονα μου Περικλή, από την παλιά αθηναϊκή γειτονιά μας, να παίζει το 1980 στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Και τον συγκάτοικο μου Berny, στο Λονδίνο, να παίζει στο θεατρικό που είχε γράψει και σκηνοθετήσει στα Fringe του Εδιμβούργου το 1984. Με αυτές τις εμπειρίες κατά νου η κωμωδία του Μολιέρου της ομάδας του ΘΟΑ στο Δημοτικό Θέατρο Άνδρου αυτές τις μέρες σε τρεις παραστάσεις...

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Ότι θα βλέπαμε και τραγωδία "κομμένη και ραμμένη"  στα μέτρα της "πολιτικής ορθότητας" δεν το είχαμε σκεφτεί. Ότι θα βλέπαμε τραγωδία ΛΟΑΤΚΙ ούτε αυτό. Κι όμως το είδαμε. Η πρώτη ιδέα του έρωτα σαν πολιτικό κίνημα που οδηγεί στην ειρήνη ήταν του Αριστοφάνη, του παππού της παγκόσμιας κωμωδίας. Η ιδέα του έρωτα σαν κίνημα πολιτικό που αναζητά την ειρήνη ήταν των χίπις (κάντε έρωτα όχι πόλεμο). Η ιδέα του έρωτα σαν κίνημα εκδημοκρατισμού των τάξεων (!), σαν εξίσωση όλων με όλες και όλες με... όλες (!) και άλλα τέτοια ακροβατικά με ένα εντελώς αδύναμο κι επιφανειακό κείμενο και μια σκηνοθεσία που δεν ήξερε τι σχέση έχει το κλασικό με το πρόχειρο και τι σχέση έχει το "κίνημα ΛΟΑΤΚΙ" με την Σαπφώ δεν το είχαμε φανταστεί... 

ΣΑΠΦΩ: Ποιήτρια. Ερωμένη. Θρύλος.  Κείμενο/Σκηνοθεσία: Wendy Beckett 

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Ο Ευριπίδης με αφετηρία τον έρωτα και το πάθος στη γυναίκα και με αναφορά την εξουσία και την δόξα στον άνδρα στήνει ένα έργο που οδηγεί στα άκρα τις ανθρώπινες καταστάσεις. Όπως σημειώνουν οι συντελεστές της παράστασης: "Στη Μήδεια ο έρωτας ανατρέπει τη λογική, μεταμορφώνει τους ανθρώπους, πολιορκεί ακόμη και τις πιο ιερές σχέσεις όπως αυτή ανάμεσα στη μητέρα και τα παιδιά της. Η ερωτική προδοσία μετατρέπεται σε αβυσσαλέο μίσος και κατευθύνει τη μοίρα όλων. Η Μήδεια - που για χάρη του Ιάσονα πρόδωσε την οικογένειά της, έκλεψε το Χρυσόμαλλο Δέρας και εγκατέλειψε την πατρίδα της -  βρίσκεται απομονωμένη στην Κόρινθο ανάμεσα σε ανθρώπους που την θεωρούν ξένη, βάρβαρη. Όταν ο Ιάσονας της ανακοινώνει ότι θα παντρευτεί την Γλαύκη, την κόρη του βασιλιά της Κορίνθου Κρέοντα, η πληγωμένη και περιφρονημένη Μήδεια μεταμορφώνεται σε σκοτεινό και εκδικητικό αγρίμι. «Μπορεί η γυναίκα να μην αντέχει ν’ ακούει για μάχες και σπαθιά, μα όταν πολιορκηθεί ο έρωτάς της, δεν υπάρχει πιο πολεμόχαρη ψυχή», γράφει ο ποιητής..."