Κατάμεστη η αίθουσα για την χθεσινή εκδήλωση στο Κόρθι. Εκατοντάδες προσήλθαν από όλη την Άνδρο να ακούσουν τους ειδικούς και τους ανθρώπους που δούλεψαν για την διάσωση και ανάδειξη του Άγιου Ιωάννη Θεολόγου. Ένά από τα καλύτερα σωζώμενα πρωτοχριστιανικά μνημεία στην Άνδρο και στην Ελλάδα (φωτ. Εν Άνδρω) Ο Άγιος Ιωάννης Θεολόγος είναι ένα από τα καλύτερα σωζώμενα πρωτοχριστιανικά μνημεία για την Άνδρο και την Ελλάδα. Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στο Κόρθι πάει πίσω στα πρωτοχριστιανικά χρόνια, στον πέμπτο αιώνα μ.Χ.. Διάνυσε μια απίστευτη διαδρομή 15 αιώνων για να φτάσει μέχρι το 1999. Τότε δημοτική αρχή υπό τον Γιάννη Γλυνό κάλεσε την αρχαιολογία να  την συμβουλευτεί. Ο επικεφαλής της αρχαιολογίας - εκείνη την εποχή - Χαράλαμπος Πένας εξεπλάγη - "γιατί κανείς δεν βάζει μόνος του την αρχαιολογία μεσ' τα πόδια του" όπως είπε.

  Άγιος Ιωάννης Θεολόγος - Φωτογραφία Εν Άνδρω. Ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στο Κόρθι είναι ένα από τα σπουδαιότερα πρωτοχριστιανικά μνημεία της Άνδρου και όχι μόνο. Περικλείει μέσα του ιστορία δεκάδων αιώνων. Μια ιστορία που ξεκινά από τα πρώτα χρόνια της Βυζαντινής-Ρωμαϊκης Αυτοκρατορίας, περνά τους αιώνες του Βυζαντίου και της Ενετοκρατίας-Λατινοκρατίας, τους αιώνες των Οθωμανών και του νέου ελληνικού κράτους και φτάνει μέχρι τις μέρες μας.

 Του Διαμαντή Μπασαντή  Κατάφυτη η κοιλάδα που κατηφορίζει από τους Φρουσαίους προς το Βαρίδι (φωτ. Εν Άνδρω). Είχα ακούσει πολλά για την ιδιαίτερη πεζοπορική διαδρομή της Βόρειας Άνδρου: από τους Φρουσαίους στο Βαρίδι. Ξεκινά από την ρεματιά που είναι οι νερόμυλοι και φτάνει μέχρι κάτω στην κοιλάδα, στο Βαρίδι. Όταν, λοιπόν, με κάλεσε ο παπα-Παναγιώτης για τη γιορτή του Αγίου Ευσταθίου το είδα σαν ευκαιρία να γνωρίσω την περιοχή, αλλά να περιγράψω ένα ακόμα ξεχωριστό σημείο στον χάρτη της Άνδρου.

Του σκηνοθέτη Γιώργου Δάμπαση   Πρέπει να διευκρινιστεί εξ αρχής ότι το κείμενο που ακολουθεί δεν αποτελεί κριτική διάθεση σε ένα φεστιβάλ, η σημασία του οποίου στην Άνδρο αποτελεί μια μεγάλη κατάκτηση στον πολιτισμό και την ψυχαγωγία των πολιτών, απλώς υπάρχουν κάποιες καλόπιστες υποδείξεις που μπορεί να είναι χρήσιμες για το μέλλον.

Του Διαμαντή Μπασαντή    Παρσκευή πρωί 8/9/17. Ο Alexis, ο Γάλλος δημοσιογράφο που είχε την ευθύνη του ντοκιμαντέρ, ο γαλλοϊταλός κάμεραμαν Theo και ο Άγγελος ξεκινάνε για την περιοχή του Αγίου Σώστη. Πρώτη λήψη η μικρή χερσόνησος με το ξωκκλήσι στην κορυφή από ψηλά. Έστησαν την κάμερα κι άρχισαν το γύρισμα παίρνοντας τα πανοραμικό τοπίο και τα πλοία στον Κάβο Ντόρο... (φωτ. Εν Άνδρω).

Του Διαμαντή Μπασαντή Ο Άγιος Σώστης από ψηλά (φωτ. Εν Άνδρω). Μόλις μισή ώρα από το Γαύριο είναι το εκκλησάκι του Αγίου Σώστη. Μετά τις Μυρμηγκιές ένα χωριό 20 σπιτιών. Τριγύρω παρά το σκληρό τοπίο διάσπαρτα και άλλα σπίτια. Μερικά εντυπωσιακά. Είναι παραθεριστές που ανακάλυψαν το άγριο κι εντυπωσιακό τοπίο του Κάβο Ντόρο. Πάνω σε μια μικρή χερσόνησό που βγαίνει μέσα στη θάλασσα ο Άγιος Σώστης. Λέγεται πως εδώ βγήκαν οι ναυαγοί του Λάμπρου Κατσώνημετά τη ναυμαχία της Άνδρου στα Ορλωφικά. Εδώ σώθηκαν.

Η Χώρα έχει ψιλοαδειάσει. Μένουν και επιμένουν για βραδινή έξοδο μερικοί παραθεριστές και τουρίστες. Ο καιρός καλός. Η βραδιά όμορφη, γλυκειά, φθινοπωρινή. Πάνω ένα λαμπερό φεγγάρι. Μοναδικό θέαμα και διασκέδαση, τώρα που τέλειωσαν οι "καλοκαιρινές έκδηλώσεις", ο θερινός κινηματογράφος. Που μένει και επιμένει κι αυτός, μαζί με τον Γιάννη, 60 χρόνια κινηματογραφιστή!!! Τα βήματα μάς φέρνουν στο Σινέ Άλεξ... (φωτ. Εν Άνδρω).

 Του Διαμαντή Μπασαντή Στο πανηγύρι της Αγίας Μόνης... (φωτ. Εν Άνδρω). «Είναι η Ελλάδα που αντιστέκεται, είναι η Άνδρος που επιμένει. Κι όποιος δεν καταλαβαίνει δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει» σκεφτόμουν παραλλάσοντας του στίχους του Σαββόπουλου και βλέποντας το κομβόι των αγροτικών και των ΙΧ που κατηφόριζαν από τα 750 μέτρα του Προφήτη Ηλία προς το Στενό. Kάποτε το αποκάλεσα το «άβατο» της Άνδρου...

"Ένα καλοκαίρι, πέρασε δεν στάθηκε..." (φωτ. Ν. Μπληζιώτης) Ήταν ένα πλούσιο πολιτιστικά καλοκαίρι για την Άνδρο. Για όλη την Άνδρο. Είχαμε πολλές εκδηλώσεις σε πολλά μέρη. Κυρίως όμως στη Χώρα και στο Γαύριο. Αλλά εφέτος ήταν το Μπατσί που άνοιξε τον χορό! Και ήταν το Κόρθι με τα Τρομάρχια που έδωσε εικόνες ωραίες και γραφικές. Και βεβαίως ήταν και τα μεγάλα ανοιχτά πανηγύρια των χωριών (Άρνη, Πιτροφός, Πίσω Μεριά κλπ), που άπλωσαν το κέφι σε όλο το νησί.