Το τηλέφωνο του Site κουδούνιζε επί ώρα. Μόλις που το πρόλαβα έτσι όπως ήμουν ξεχασμένος σε ένα καταπράσινο τοπίο της Βόρειας Πάρνηθας. Ήταν ο Βαγγέλης Παπαδάκης από τον Νειμποριό. Ήθελε να με καλέσει στην παράσταση της γυναίκας του Ειρήνης Δράκου από το Κόρθι. Κάπου στην οδό Πειραιώς κοντά στο Γκάζι. Εκεί που τις τελευταίες δεκαετίες είναι στέκι νέων δημιουργικών ανθρώπων.Την περιοχή την ήξερα καλά γιατί πιο πάνω προς το Θησείο ήταν το πατρικό μου. Δέχθηκα την πρόσκληση. Μια νυχτερινή επίσκεψη σε παλιά νεανικά μέρη είναι ανταπόκριση στη νοσταλγία για τα νιάτα μας. Και γιατί το κτήμα Παπαδάκη στο Νειμποριό είναι νοσταλγία για την Άνδρο που μας χάραξε. Δύο νοσταλγίες με έφεραν στο ποιητικό σήμερα της παλιάς γειτονιάς και της πατρικής Άνδρου. Έτσι βρέθηκα στον πολυχώρο Bios στην Πειραιώς. Χώρος παλιός βιομηχανικός, εντυπωσιακός. Σήμερα μπαρ και θέατρο. Μπαίνοντας εμεινα να τον χαζέυω. Τα υπόλοιπα τα λέει η παραπάνω φωτογραφία.

Του Διαμαντή Μπασαντή   Μια γλυκειά φθινοπωρινή μέρα στο Κόρθι. Η Κάρολαϊν περπατά στον Όρμο "μαζεύοντας" τις σκέψεις της για το δεύτερο μέρος του σεμιναρίου... (φωτ. Εν Άνδρω). Είχα περάσει το Κοχύλου και πλησιάζα στο Κόρθι. Ξαφνικά χτυπά το τηλέφωνο. Ήταν ο Νίκος Ψωμάς από την Λιθοδομή.

  "Οι χαρτοπαίκτες" έργο του Σεζάν. Πουλήθηκαν από την οικογένια του Γιώργου Εμπειρίκου στην βασιλική οικογένεια του Κατάρ έναντι 250 εκατ. ευρώ!!! Δυο βαθύπλουτοι Ανδριωτες, μέλη των πιο ισχυρών οικογενειών του νησιού, λείπουν φέτος από την περίφημη λίστα Art News, που περιλαμβάνει τους 200 πιο επιφανείς συλλέκτες έργων τέχνης στον κόσμο. Όχι γιατί η οικονομική τους δύναμη δεν τους επιτρέπει να εμπλουτίζουν την συλλογή τους, αλλά γιατί «έφυγαν» από την ζωή: ο Γιώργος Εμπειρίκος και ο Αλέξανδρος Γουλανδρής.

  Κάθε καλό κρασί χρειάζεται μια καλή ιστορία. Κάθε παλιό κρασί χρειάζεται έναν χώρο να στηρίξει την ιστορία του. Πρόκειται για παλιές αρχές της γαστρονομίας και της οινοποσίας. Πράγματα σημαντικά αν θες να πάει ένα ποτό μακριά. Η ιστορία δίνει ρίζες, δίνει αναφορές, δίνει δύναμη να ταξιδέψει κάτι. Και στη Σαντορινη αυτό το ξέρουν καλά. Έτσι τα καλά κρασιά και τις ωραίες ιστορίες του αμπελώνα του νησιού τις βάζουν σε όμορφους χώρους στεγάζοντας τις μικρο-ιστορίες κάθε μεγάλης οικογένειας οινοποιών. Κάπως έτσι μπλέκουν ωραία το κρασί, οι γεύσεις του και τα αρώματα του με την ιστορία του νησιού και την ιστορία των οινοποιών της Σαντορίνης. Στη φωτογραφία ένα ποτήρι "βινσάντο" το ξεχωριστό κρασί της Σαντορίνης στο μουσείο/εκθεσιακό χώρο της οικογένεας Βενετσάνο με φόντο την μοναδική Καλντέρα (φωτ. Εν Άνδρω).

 Ένα άλμα που έμεινε "παγωμένο" σε μια φωτογραφία. Ένα άλμα στο ακίνητο παρελθόν. Μόλις ένα μίλι στον χώρο χωρίζει το χτες από το σήμερα. Τόσο απέχει η Οία από την Θηρασία. Τόσο απέχει το τότε με το τώρα. Τόσο απέχει η νεότητα μας από την ωριμότητα μας. Ένα άλμα στον χρόνο λοιπόν. Και το επιχειρησαμε, συνομήλικοι για μια μέρα, με την Bianca και τον Paolo... Ένα μοναδικό οδοιπορικό στις ζωές μας και στις ζωές των άλλων στο Αιγαίο της καρδιάς μας... Η νεαρή αμερικάνα φτάνοντας στην απέναντι κορυφή της Θηρασιάς από την Σαντορίνη (πανω από ένα γκρεμό 200 μέτρα υψόμετρο)  και βλέποντας το πανόραμα της Σαντορίνης, από την αντικρυνή Οία και το Ημεροβίγλι μέχρι το Ακρωτήρι το ηφαίστειο, νοιώθει τόσο χαρούμενη και πηδά στον αέρα με ενθουσιασμό! Κι είναι σα να πετά! Ή, σα να κάνει ένα άλμα στον χρόνο... (φωτ. Εν Άνδρω). 

  .Η Σύρος με τα τόσα αξιοθέατα, αλλά και με το μέγα αξιοθέατο: την μοναδική Άνω Σύρο. Την Σύρο των Καθολικών και του Μάρκου Βαμβακάρη. Τον δικό τους Λυκαβυττό. Έτσι περίτεχνα χτισμένο. Όπως περίτεχνα έχτιζαν κάποτε τον μεσαίωνα οι λαϊκοί άνθρωποι τα μικρά σπιτάκια τους για να στεγάσουν τις μικρές ζωές τους και τις μεγάλες ψυχές τους. Εδώ η Άνω Σύρος σε μια φωτογραφία-καρτ ποστάλ, που όμως δύσκοα βλέπει κανείς μιας και χρειάζεται να πάει στη βιομηχανική ζώνη απέναντι από τη ΔΕΗ και μέσα στα χαλάσματα της παλιάς φάμπρικας για να την βγάλει (φωτ. Εν Άνδρω).

Του Διαμαντή Μπασαντή Βόρεια Άνδρος! Μια περιοχή ελάχιστα γνωστή ακόμα και στους ανδριώτες! Μέχρι σήμερα αρκετές φορές έχουμε περιγράψει την άγρια ομορφιά της. Θα διατρέξουμε πάλι μερικά χαρακτηριστικά τοπία και σημεία της. Θα δούμε μαζί μια Άνδρο διαφορετική. Την οποία πρέπει να επισκεφθούμε και να αγαπήσουμε. Γιατί είναι διάσπαρτη από ιστορίες. Γιατί είναι όμορφή. Γιατί είναι άγρια και εντυπωσιακή. Γιατί είναι Άνδρος...  Η φωτογραφία δείχνει τον δρόμο που πάει βόρεια. Στο βάθος ο φάρος της Φάσας και το Αιγαίο. Μια ξεχωριστή στιγμή σε ένα υπέροχο σημείο του νησιού... (φωτ. Εν Άνδρω).

Του ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΜΠΑΣΑΝΤΗ Μορφή πάνω από το πέλαγος. Από υπαίθρια έκθεση του γλύπτη Φ. Γρυπάρη στο κτήμα του κοντά στην Χώρα της Τήνου (φωτ. Εν Άνδρω). Ποιοι είναι οι γείτονες μας; Γιατί το νησί τους έχει τόση κίνηση και το αγαπούν τόσο πολλοί άνθρωποι; Είναι το μεγάλο μοναστήρι της Μεγαλόχαρης ή έχει και άλλες χάρες; Ταξιδέψαμε πριν 15 μέρες στην Τήνο. Την γυρίσαμε από την μια άκρη μέχρι την άλλη για τρεις μέρες. Και καταγράψαμε μια πρώτη σύγκριση με την Άνδρο. Σήμερα παρουσιάζουμε το δεύτερο μερος του οδοιπορικού, την Τήνο του πολιτισμού.

  Αν για οποιοδήποτε λόγο βρεθείτε στην Άνδρο και δεν σταματήσετε για γλυκό του κουταλιού και ελληνικό καφέ στην «κυρά Ευτυχία» στην Παλαιόπολη, χάσατε! Μέσα σε μια καταπράσινη όαση με μυρωδιές της φύσης και χαμογελαστούς ανθρώπους, θα δοκιμάσετε-ίσως- το ωραιότερο χειροποίητο γλυκό, από συνταγή που κρατάει από το…1950.