Χαλαρή συζήτηση γύρω από ένα καφέ στη γέφυρα του Superferry. O καπετάν Αντώνης, από την Κάρυστο, λέει την πρώτη πληροφορία: το ξέρετε πως στα τελευταία χρόνια της κρίσης τριπλασιάστηκαν οι έλληνες ναυτικοί. Υπήρχαν 11.000 περίπου ενεργοί ναυτικοί μέχρι πριν μερικά χρόνια και εφέτος αναμένεται να φτάσουν τους 33.000!!! Κάποτε ο χρησμός είπε στον Θεμιστοκλή: τα «ξύλινα τείχη» θα σώσουν την Αθήνα! Ε, τώρα είναι τα «σιδερένια τείχη» που σώζουν πάλι την Ελλάδα…

Το τελευταίο ρεμέτζο στη Σίφνο ενός πλοίου που αγαπήθηκε στις Κυκλάδες. Στην πλώρη το πλήρωμα έχει ανάψει ναυτικές φωτοβολίδες αποχαιρετώντας τις Καμάρες που έπιανε επί εννέα χρόνια (φωτογραφία από το βίντεο του Γιάννη Κοντού). Τα καράβια έχουν σπουδαία θέση στη ζωή ενός νησιού. Με αυτά οι κάτοικοι και οι επισκέπτες επικοινωνούν με τον κόσμο. Με αυτά ζουν και με αυτά προμηθεύονται όσα δεν έχουν. Είναι μέρος της ίδιας της νησιώτικης κοινωνίας. Γι' αυτό κάθε άφιξη και κάθε αναχώρηση είναι γεγονός.

Φωτογραφία αρχείου. ΔΕΥΤΕΡΑ, 21/11/2016. ΩΡΑ 21:00 Σύμφωνα με πληροφορίες για το σημερινό συμβάν στο Βιτάλι συνελήφθη από ανδρες του ανακριτικού τμήματος πυροσβεστικής Άνδρου στα πλαίσια του αυτοφώρου για πρόκληση πυρκαγιάς από αμέλει ο Κ.Ι. ετών 57 ημεδαπός. Θα ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία.

Του Δημήτρη  Σταυρόπουλου Ρέματα. Ο κυρ - Βαγγέλης μαζεύει βαλανίδια για τα ζώα του... Υπάρχουν πολλά μοντέλα και φιλοσοφίες ζωής. Ο κάθε ένας έχει το δικαίωμα της επιλογής, για τον τρόπο που θα πορευτεί. Καριέρα, έντονη κοινωνικότητα, χρήμα, ζωή στην μεγαλούπολη, άγχος, ανέσεις, με τίμημα που όλοι όσοι ζούμε στα τσιμέντα το γνωρίζουμε καλά. Ή, την ηρεμία και την ομορφιά της φύσης, που μπορεί να σου στερεί πολιτισμικές ανέσεις, αλλά σου χαρίζει πολύτιμη γαλήνη, αυτογνωσία και καθαρή σκέψη. Οργιαστική η φύση και το νερό στα Ρέματα... Η κοιλάδα μαγική... Φτάνοντας στην Άρνη. Το χειμώνα το χωριό έχει 50 κατοίκους... Το ερώτημα φυσικά είναι ρητορικό και αναπάντητο εδώ και παρά πολλά χρόνια. Η ευτυχία είναι υπόθεση του καθενός και του χαρακτήρα του. Το σίγουρο πάντως είναι ένα και βεβαιωμένο… επιστημονικά: Τα λεφτά και οι ανέσεις δεν φέρνουν την πολυπόθητη ευτυχία που είναι κάτι υποκειμενικό για κάθε φυσιολογικό άνθρωπο. Δύο κάτοικοι ανταλλάσουν μια καλημέρα... Στην ορεινή, δύσκολη και «άγνωστη» Άνδρο, συναντήσαμε ανθρώπους που φιλοσόφησαν τις δυο εκδοχές και κατέληξαν στην δεύτερη. Με μεγάλη εμπειρία ζωής, πολυταξιδεμένοι σε όλο τον κόσμο ως ναυτικοί, έχουν «αράξει» στα χωριά τους κατ επιλογήν και δηλώνουν ευτυχισμένοι παρά τις δυσκολίες του τόπου. Ζουν από την γη, ασχολούνται με τον πρωτογενή τομέα παραγωγής, φυτεύουν, σπέρνουν, έχουν ζωντανά, και είναι γεμάτοι καθώς απολαμβάνουν τον πρωινό καφέ τους ξημερώματα με τις μεθυστικές μυρωδιές της φύσης τριγύρω. Όλο το σπίτι ένας κήπος με λουλούδια... Η Αθήνα και η κάθε μεγαλούπολη τους απωθεί ακόμα και σαν σκέψη, αν και έχουν συγγενείς που μένουν εκεί. Μια βόλτα στο δάσος πάνω στο ποτάμι, είναι για αυτούς ένας περίπατος στον παράδεισο. Μια νύχτα κοντά στο τζάκι που σιγοκαίει με τσίπουρο, καλή παρέα και ωραία συζήτηση, αξίζει πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε βιβλιάριο τραπέζης. Απλά και ωραία πράγματα. Να τους γνωρίσουμε λοιπόν. Ο κυρ - Βαγγέλης αφηγείται στον Πέτρο Κολοβέτζο: πριν 15 χρόνια τον φώναξαν στον Πιτροφό στο παλιό λιοτρίβι που έγινε Μουσείο της Ελιάς για να βάλει εμπρός. Ήταν τεχνίτης στα παλιά λιοτρίβια της Άνδρου...   Βαγγελης Καλόγνωμος ετών 86 από τα Ρέματα. Τον συναντήσαμε γαλήνιο να κάθεται στο χώμα κάτω από τα πλατάνια και να ξεδιαλέγει βελανίδια, που μάζεψε από τα αιωνόβια δέντρα δίπλα στο ποτάμι. Με αυτά ταΐζει τα ζώα του. Μιλήσαμε πολύ. Για την ζωή του, τα ταξίδια, τις δυσκολίες και την καθημερινότητα του. Ήρεμος, γελαστός, κατασταλαγμένος, απόλυτα δεμένος με τον τόπο του. Με απλά λόγια μας  είπε ότι έχει βρει το λιμάνι του. Ένα ήσυχο και ασφαλές λιμάνι, που τον κάνει να νοιώθει ευτυχισμένος. Με τους λίγους φίλους βλέπει τις εποχές να αλλάζουν και απολαμβάνει, ότι του δίνει απλόχερα η ζωή που διάλεξε. Ο κυρ - Γιάννης αφηγείται στον Πέτρο Κολοβέτζο: στη δεκαετία του 1950 ήρθε στην Άρνη ένας φωτογράφος για να βγάλει τα παιδιά φωτογραφία. Όμως τα μισά παιδιά ντράπηκαν και δεν βγήκαν γιατί δεν είχαν παπούτσια. Τέτοια ήταν η φτώχια εκείνα τα χρόνια στο ορεινό χωριό. Η φωτογραφία αυτή με τα μισά παιδιά υπάρχει κρεμασμένη στο παλιό σχολείο της Άρνης μέχρι σήμερα. Γιάννης Σταβαρης ετων 83 από την Αρνη. Ένας χαμογελαστός άνθρωπος γεμάτος ιστορίες. Φιλόξενος και αυτός και η σύζυγος του Κική Γκιώνη, ανοίγουν πρόσχαρα το σπίτι τους και φιλεύουν τους περαστικούς, γνήσιο τσίπουρο και εξαιρετικό γλυκό μήλο. Ένα ρακί στον επισκέπτη κι ένα κουταλάκι του γλυκού για το "καλώσωρισες"... Ο κ. Σταβαρης, θυμάται όλους τους χωριανούς. Διατέλεσε άλλωστε και πρόεδρος της Κοινότητος. Διηγείται γεγονότα της θάλασσας και φτάνει στην Κατοχή, όπου οι Γερμανοί έστησαν πολυβόλα στα υψώματα και θέριζαν το σχολείο, όπου κρύβονταν οι Ιταλοί μετά την συνθηκολόγηση. Μιλάει για την γη σαν να είναι παιδί του, για τον Ρώσο υπουργό που πήγε νύχτα στο μοναστήρι για τους χιονιάδες του χειμώνα.  Κατηφορίζοντας για τον γυρισμό...  Γι αυτούς τους ανθρώπους κάτι τέτοιο, είναι η ευτυχία και η ισορροπία τους. Επέλεξαν ένα ήρεμο τρόπο ζωής, και δεν το μετανιώνουν. Αρνούνται τον αστικό πολιτισμό και ζουν αρμονικά με τα στοιχεία της φύσης. Μικρές όμορφες ανθρώπινες ιστορίες…

Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο, δεν έχουν τραβηχτεί το καλοκαίρι, αλλά πριν από μερικές μέρες, δηλαδή Νοέμβριο. Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, η κατάσταση είναι οριακή. Λένε - και μάλλον έχουν δίκιο - ότι η πρώτη εντύπωση είναι σχεδόν καθοριστική. Το πρώτο οπτικό ερέθισμα, η πρώτη ματιά δηλαδή, δημιουργούν τέτοιες συνειρμικές  καταστάσεις που τελικά σε οδηγούν στην τελική σου κρίση για ένα μέρος, ένα αντικείμενο, η ακόμα και μια ανθρώπινη συμπεριφορά. Στην προκειμένη περίπτωση ο τόπος. Η αναφορά γίνεται για το Γαύριο, που αποτελεί την πύλη εισόδου της Άνδρου και μοιραία την πρώτη γνωριμία του νησιού με τον ταξιδιώτη, όπου και αν κατευθύνεται.

Πρωτοτυπεί ο Σύλλογος Γυναικών Κορθίου διοργανώνοντας το Σάββατο 19/11 στο κέντρο Λάκκα Γιορτή Φουρτάλιας "για να εγκαινιάσει τη χειμερινή περιόδο"!!! Όσες γιορτές φουρτάλιας θυμόμαστε όλες ήταν καλοκαίρι (Φάλικα, Μεσαριά κλπ). Όλοι περιμένουν να έρθει κόσμος στο νησί για να διοργανώσουν μια εκδήλωση. Όμως ο Σύλλογος Γυναικών Κορθίου αλλάζει τα πράγματα γιορτάζοντας και τον χειμώνα. Πράγμα που σημαίνει πως κάποιες αποφάσισαν να γιορτάσουν και αυτό που αποφεύγουν όλοι στην Άνδρο: να γιορτάσουν τον χειμώνα!!!

Του Δημήτρη  Σταυρόπουλου   O καπετάν Τάσος ποζάρει με τις μαθήτριες για μια φωτογραφία (φωτ. Δ. Σταυρόπουλος) Και ξαφνικά η γέφυρα του Super Ferry, έγινε μια ζωντανή αίθουσα διδασκαλίας. Τα άψυχα μηχανήματα, τα στροφόμετρα, το πηδάλιο, τα συστήματα επικοινωνίας, τα κουμπιά και η οθόνη του ραντάρ, οι ενδείξεις ταχύτητας, τα stabilizer, το αυτόματο σύστημα πλοήγησης, το ημερολόγιο, το βαρόμετρο, οι μετρητές κατανάλωσης καύσιμων, το κοντρόλ της μηχανής, τα φώτα πορείας η ναυτική ορολογία και οι παραλλάξεις.  Εδώ μαθαίνουν για τις μηχανές του πλοίου (φωτ. Δ. Σταυρόπουλος). Όλα έγιναν μια ζωντανή και πολύτιμη πηγή γνώσης για την επόμενη γενιά πλοιάρχων, μηχανικών και οικονομικών αξιωματικών του Εμπορικού Ναυτικού. Μάθημα εν πλω την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου για τους μαθητές και τις μαθήτριες που ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στο ΕΠΑΛ Γαλατά Τροιζινιας. Μαθήματα πλεύσης με τους αξιωματικούς του πλοίου (φωτ. Δ. Σταυρόπουλος)  Περίπου 30 νέα παιδιά που έχουν όνειρο να γίνουν αξιωματικοί του Ε.Ν, παρακολούθησαν με τους καθηγητές τους όλο το δρομολόγιο του πλοίου, Ραφήνα-Μύκονο-Ραφήνα. Εξηγώντας τα όργανα (φωτ. Δ. Σταυρόπουλος).  «Κατέλαβαν» την γέφυρα και σε όλο το ταξίδι άκουγαν με προσοχή τον ύπαρχο Κώστα Παπανικολάου και τους υποπλοιάρχους Αντώνη Βιδάλη και Παναγιώτη Τολια που τους έκαναν μάθημα πορείας, πρόσδεσης, αποφυγής συγκρούσεως, πυρασφαλείας, εγκατάλειψης, περισυλλογής ναυαγού και χίλια δυο ακόμη. Άλλη μια φωτογραφία με τα παιδιά (φωτ. Δ. Σταυρόπουλος)  Ο καπεταν Τάσος Τρεσσος μίλησε στα παιδιά από την καρδιά του και με απλά λόγια τους είπε ότι ο καλός αξιωματικός, πρέπει να είναι πρώτα απ όλα καλός άνθρωπος. Με αγάπη και σεβασμό στο πλήρωμα και τους επιβάτες, με ευγένεια, καλοσύνη και αυταπάρνηση. Για τις δυσκολίες της θάλασσας, δεν μίλησε ο ίδιος ,αλλά η πολύχρονη εμπειρία του. Τα  λόγια του και η ειλικρίνεια του στην αφήγηση κέρδισε τα παιδιά, που στο τέλος τον… τρέλαναν στα selfies! Παρακολουθώντας με προσοχή τις εξηγήσεις (Δ. Σταυρόπουλος). Οι νεαροί και νεαρές σπουδαστές του Εμπορικού Ναυτικού κατάγονται κυρίως από την Πελοπόννησο, από  περιοχές  με ναυτική παράδοση και μόλις ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, θα ξανοιχθούν ως δόκιμοι στα πέλαγα για να δοκιμαστούν στις πραγματικές και σκληρές συνθήκες του ναυτικού. Οι πιο πολλές κοπέλες πάντως, δήλωσαν ότι πρωταρχικά τις ενδιαφέρει το επάγγελμα του οικονομικού αξιωματικού. Καλά ταξίδια και ήρεμες θάλασσες σε όλους…

  Ο Άγιος Φίλιππος σημαιοστολισμένος ανήμερα στην γιορτή του (φωτ. Εν Άνδρω). Χρόνια άκουγα για την γιορτή του Αγίου Φιλίππου στο Μπατσί. Δεν είχε όμως τύχει να πάω. Έτσι όταν με πήρε τηλέφωνο να με καλέσει στην γιορτή ένας δημοτικός σύμβουλος ξαφνιάστηκα. Τον ευχαρίστησα κι είπα «θα προσπαθήσω».

  Οι άνδρες της πυροσβεστικής και των εθελοντών του νησιού μας ρίχνουν νερό σε μεγάλη φωτιά στην Κεντρική Άνδρο Σε περιοχή «υψηλού κινδύνου» για εμπρησμούς, έθεσε το Πυροσβεστικό Σώμα την Άνδρο, ύστερα από τις αλλεπάλληλες πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν σε δασικές ή χορτολιβαδικες εκτάσεις από αγνώστους, το τελευταίο χρόνο. Την ηγεσία του πυροσβεστικού σώματος απασχολεί η συχνή μετακίνηση μονάδων, οχημάτων, αεροπλάνων, ελικοπτέρων κλπ στην Άνδρο για την κατάσβεση πυρκαγιών που οφείλονται στην ασυνειδησία κάποιων. Κι αυτό παρόλο που τα τελευταία τρια χρόνια η πυροσβεστική του νησιού έχει αναβαθμιστεί από κάθε άποψη και έχει εξαιρετική δράση.