Αδιέξοδο της μείζονος αντιπολίτευσης στον Δήμο Άνδρου σηματοδοτεί η παραίτηση του επικεφαλής της Γιάννη Μαλταμπέ. Λίγες μόνο μέρες πριν την ορκωμοσία του νέου δημοτικού συμβουλίου (23/8) ο Γιάννης Μαλταμπές παραιτήθηκε με επιστολή του. Η μείζων αντιπολίτευση (28%) στην Άνδρο περνά προφανώς για την ώρα φάση κρίσης, εσωστρέφειας και αναζήτησης νέας πολιτικής ηγεσίας.
Του Γιάννη Μηνδρινού
Δακτυλιόσχημα και τηγανόσχημα ευρήματα και εικόνες βραχογραφιών από τον μοναδικό νεολιθικό πολιτισμό της Άνδρου πριν 6000 χρόνια (φωτογραφία Χ. Τελεβάντου)
Το αληθινά εξαιρετικό κείμενο της κ. Χριστίνας Τελεβάντου για τον Στρόφιλα, που δημοσιεύεται στο «εν Άνδρω», θεωρώ πως αποτελεί μια σπουδαία αφορμή για να ανοίξει μια κουβέντα γύρω από την ανάδειξη της «αρχαιότερης πόλης στην Ευρώπη» και την μετατροπή της σε επισκέψιμο αρχαιολογικό χώρο. Σε πείσμα κάποιων πρώην τοπικών αρχόντων, που δεν ήθελαν «ούτε το πόδι τους να πατήσουν εκεί κάτω», όπως χαρακτηριστικά έλεγαν σε συσκέψεις για τη χωματερή ενώπιον του (τότε) Νομάρχη Κυκλάδων...
Τρεις βουλευτές φέρνουν στην Βουλή ερώτηση για το Περιφερειακό Πάρκο Άνδρου και ζητούν από τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ να απαντήσει καθαρά για το τι σκοπεύει να κάνει με την μετατροπή της Άνδρου σε …προτεκτοράτο της ΜΚΟ Δάφνη.
Του Νίκου Χρυσόγελου
Εργοστάσιο της ΔΕΗ στην Πτολεμαϊδα
H συζήτηση για τα ενεργειακά όπως εξελίσσεται μέχρι τώρα αφορά σε πρακτικές προηγούμενων δεκαετιών, καθώς δεν συνδέει το ενεργειακό θέμα («τι είδους ΔΕΗ θέλουμε;») με την εξοικονόμηση και την αλλαγή του μοντέλου παραγωγής ρεύματος. Αλλά και το δημοψήφισμα, που προτείνεται δεν μπορεί να είναι υπόθεση κομματικών χειρισμών ή μετατροπή σε παιχνίδι ισχύος και κομματικών εντυπώσεων. Είναι σημαντικό ότι οι πολιτικοί αρχηγοί, επιτέλους συζητάνε, έστω και τηλεφωνικά, αλλά, συγνώμη, δεν προετοιμάζονται έτσι ούτε τα νέα ενεργειακά μοντέλα ούτε τα δημοψηφίσματα.
Μόλις προχτές ξαναγράφαμε πως ως προς τα σκουπίδια είμαστε «στον ίδιο παρονομαστή» εδώ και χρόνια. Και να που χτύπησε το τηλέφωνο από το Γαύριο: «Δεν μαζεύονται πάλι τα σκουπίδια»!!!… Η πληροφορία επιβεβαιώθηκε μέσα σε λίγα λεπτά: «μαζεύονται, αλλά κατά περίπτωση»!!!
Το γράψαμε πάλι και προχτές: υπάρχει κενό εξουσίας στην Άνδρο! Υπάρχει και κενό στην διαχείριση των σκουπιδιών: η Σταυροπέδα τέλειωσε οριστικά!
Του Δημήτρη Σταυρόπουλου
Πριν από δύο καλοκαίρια, είχα ρωτήσει ένα απόγευμα τον δήμαρχο κ. Γλυνό - με τον οποίο διατηρούμε άριστες φιλικές σχέσεις - αν έχει "χαρτογραφήσει" τις μεγάλες, σχεδόν ανεξάντλητες και το κυριότερο ανιδιοτελείς δυνάμεις του νησιού, έτσι ώστε να αποτελέσουν σε περίοδο κρίσης την "αιχμή του δόρατος" στην επίλυση προβλημάτων. Με είχε ρωτήσει τι εννοώ.
Τι να κάνει και ο δεματοπιητής αν δεν προχωράμε στην επόμενη φάση; Απλώς μαζεύει τα σκουπίδια δίπλα του...
Οι προηγούμενες μέρες ήταν δύσκολες για την Άνδρο. Ο λόγος είναι πως τα σκουπίδια (το μόνιμο πρόβλημα του νησιού εδώ και πολλά χρόνια) δεν μαζεύτηκαν για μια εβδομάδα. Οι κάδοι ξεχείλισαν. Ανήσυχες ματιές ανταλλάχθηκαν.
Το πρόβλημα που με επιμέλεια έχουν μάθει όλοι να σπρώχνουν εδώ και πολλά χρόνια κάτω από το χαλάκι με διάφορες ωραίες δικαιολογίες φάνηκε πάλι. Έχουμε γράψει και άλλη φορά πως οι περισσότεροι στην Άνδρο λατρεύουν την αποσιώπηση. Ισχύει το μη λες τίποτα ακόμα και όταν τα προβλήματα χτυπάνε την πόρτα σου. Ή, για να το πούμε διαφορετικά: εκτός από την πραγματικότητα όλα τα άλλα πάνε υπέροχα!...
Στην Άνδρο όταν θέλουν να ακυρώσουν κάποιον του βάζουν «ταμπέλες». Οι ταμπέλες έχουν ιδιαίτερη αποτελεσματικότητα στις μικρές κοινωνίες. Τουλάχιστον μέχρι να καταρρεύσουν υπό το βάρος της πραγματικότητας. Πριν πεντέμισι χρόνια όταν τέθηκε για πολλοστή φορά ανοικτά το θέμα της χωματερής στον Στρόφιλα μερικοί (περί τις τότε δημοτικές αρχές) άρχισαν να βάζουν ταμπέλες και να ψάχνουν "ποιοι αντιδρούσαν και αν είχαν προσωπικά συμφέροντα" στον Πιτροφό! Δεν χώραγε το μυαλό του πως κάποιοι δεν διαμαρτύρονταν για το «οικοπεδάκι» τους, αλλά για το μέλλον ίσως του σπουδαιότερου αρχαιολογικού χώρου της Άνδρου...
Του Διαμαντή Μπασαντή
Μάθημα πρώτον: όσοι έχουν εκλεγεί κρίνονται κάθε μέρα για στάσεις και συμπεριφορές, για πράξεις και παραλείψεις. Δεν κρίνονται κάθε τέσσερα ή πέντε χρόνια όπως πιστεύουν κάποιοι που μόλις χτες ανακάλυψαν τα κοινά. Κάθε πέντε χρόνια εκλέγονται, αλλά κάθε μέρα κρίνονται.
