Αφιερωμένο στους "αληθινούς Ανδριώτες" και στους "αληθινούς Φιλανδούς" 

Του Δημήτρη Αντωνέλλου (Το έθιμο του Λαμπρίατη στην Άνδρο. Πρώτη ανάρτηση 2015. Μέχρι σήμερα πάνω από 9.000 αναγνώστες έχουν διαβάσει εκείνη την ανάρτηση. Την αναδημοσιεύουμε και φέτος. Για να το διαβάσουν οι νέοι αναγνώστες μας και για να το θυμηθούν οι παλιοί. Γράφοντας για τον Λαμπριάτη εφέτος είναι κάτι μεταξύ μνήμης και πραγματικότητας. Έτσι όπως είναι η κατάσταση. Γράφοντας για τον Λαμπριάτη είναι σα να τρως και δεν τον χορταίνεις. Καλή Ανάσταση - Εν Άνδρω).

  Καγκελάκι δεκαετίας 1950! Σιδεροσωλήνες με μουσαμαδένιο σκιάστρο (!) για πέργολα! Μικρή καντίνα και καθίσματα καλοκαιρινού σινεμά δεκαετίας 1980! Αυτή είναι η οικία Θεόφιλου Καΐρη (του 18ου αιώνος πaρακαλώ) μετά την ανακατασκευή της το 2014 από τον εργολάβο κ. Βαγγέλη Λουκίσα.    Μια απάντηση για το καμπαναριό της Μονής Παναχράντου. Αλλά και μια απάντηση για όσους δεν "καλύφθηκαν" από την απάντηση του γέροντα-Ευδόκιμου. To καμπαναριό της Μονής Παναχράντου ήταν κατασκευή ήσσονος σημασίας.

Στα πλαίσια του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Windsurf  Techno 293, που πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στον Όρμο Κορθίου, η Φωτογραφική Λέσχη Άνδρου σε συνεργασία με την ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. ΑΝΔΡΟΥ, διοργανώνουν έκθεση φωτογραφίας με τίτλο "Θάλαττα-Θάλαττα". Η έκθεση βρίσκεται στον χώρο της ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. στον κεντρικό πεζόδρομο του Όρμου Κορθίου Άνδρου.

  Τελικά το θέμα της οικίας Καΐρη, ένα θέμα με μεγάλη συμβολική, αλλά και ιστορική σημασία για την Άνδρο, φαίνεται πως μπαίνει σε σωστή βάση, καθώς η πρόεδρος του ιδρύματος πολιτισμού και άθλησης κ. Α.Τσατσομοίρου, αλλά και ο Δήμος Άνδρου ανταποκρίθηκαν θετικά στο ζήτημα αυτό. Αυτό φαίνεται από την επιστολή που έστειλαν στην πρόεδρο του Συνδέσμου Ανδρίων Πειραιώς κ. Βασιλική Λινού.

  Δύο νησιώτικα τραγούδια από δύο νέα παιδιά για το καλό της μέρας. Έτσι όσοι δεν βρεθήκατε μαζί μας στην Άνδρο μες την ομίχλη και στην βροχή αυτή την 25η Μαρτίου να θυμηθείτε κάτι από αυτο το νησί που "ταξιδεύει" και "θυμάται" αυτή την θαμπή μέρα τις παλιές διαδρομές του στον χρόνο... Χρόνια πολλά σε όλους...  "εν Άνδρω"     

Του Γιώργου Δαρδανού Ἡ Ἄνδρος ἀπὸ δῶ πάνω, τὸν Ἅγιο Πέτρο, ὅποια ὥρα, ἀλλὰ περισσότερο τὴν αὐγὴ καὶ τὸ σούρουπο, εἶναι ἕνα πανόραμα ποὺ κάθε ρωμιός, κάθε ρωμιά, πρέπει νὰ τὸ χορτάσει πρὶν κάνει τὸ μεγάλο ταξίδι. Ἀλλιῶς θά ’χει χάσει τὴ μισὴ χαρά, τὴ μισὴ εὐτυχία τῆς ζωῆς τοῦ κόσμου τούτου. Γιατὶ εἶναι μιὰ στιγμὴ λιτή, ευγενική, καθόλου κραυγαλέα, χωρὶς τουριστικὰ φούμαρα —ἔμψυχα καὶἄψυχα—, μιὰ στιγμὴ κλασική, ἀπέριττη, σὰν ποὺ ταιριάζει σὲ πρωτεϊκές, σὲἀρχαϊκές, δωρικές κοινωνίες, τέχνες καὶ φύση, ἢ καλύτερα ἀντίστροφα, φύση, κοινωνίες, τέχνες κτλ. Ἡ ζωή μου ἤτανε πάντα μιὰ φουρτούνα ὅλο σκαμπανεβάσματα, ἐκπλήξεις, λαχανιάσματα, καὶ ξαφνικὰ βρίσκομαι ἐδῶ πάνω, ἀνάμεσα Θεὸ καὶ Αἰγαῖο.