Η σκαλωσιά στο γεφυράκι ήταν μέρος ενός παραστατικού δρώμενου Με έκπληξη είδαμε την ανάρτηση «το μικρό γεφύρι στα Λειβάδια» να έχει πολύ μεγάλη αποδοχή. Εκατοντάδες ήταν οι αναγνώστες μέσα σε λίγες ώρες διάβασαν το κείμενο και παραπάνω από 100 ήταν τα likeστο facebook, τα οποία αφορούν όλες τις αναρτήσεις και τις αναδημοσιεύσεις που έγιναν. Μια ακόμα απόδειξη πως η κοινωνία της Άνδρου διψά για κάτι καλό. Πολλοί είναι αυτοί που ρώτησαν, ακόμα και τηλεφωνικά, αν το γεφύρι θα ολοκληρωθεί. Μετά από μια μικρή έρευνα μάθαμε πως το γεφύρι συντηρήθηκε για να διασωθεί και μείνει ως είχε με την μοναδίκη καμάρα του. Έγινε, όμως, και μια εκσκαφή για να δουν την σταθερότητα του υπεδάφους. Όμως για να προχωρήσει υπάρχει το κώλυμα του δρόμου που χαράχτηκε εκεί που ήταν η τρίτη καμάρα.

Του Διαμαντή Μπασαντή   Η τελευταία καμάρα του παλιού πέτρινου γεφυριού στερεώθηκε και επισκευάστηκε  Το θυμάμαι αχνά στην παιδική μου ηλικία. Η πρώτη μνήμη του από μια καλοκαιρινή μέρα της δεκαετίας του 1960. Περάσαμε δίπλα του με τον θείο Πέτρο μέσα από τον ποταμό ακολουθώντας το παλιό μονοπάτι για την Χώρα. Ήταν μισογκεμισμένο. Πολύ αργότερα έμαθα πως είχε πέσει στην μεγάλη πλημμύρα το 1938. Μάλλον κατασκευάστηκε την ίδια εποχή με τα άλλα πέτρινα γεφύρια της Άνδρου: κάπου τον 17ο αιώνα.

  Δύο μεγάλες οθόνες Samsung (21ου αιώνα) δεξιά και αριστερά εστίας παρασκευής φαγητού (18ου αιώνα)! Στο μέσον κουζίνας 2χ3 μέτρων (18ου αιώνα) μεγάλο ψηφιακό τραπέζι (21ου αιώνα)! Ιδού πως ένας χώρος μνήμης εκτοξεύεται στο μέλλον (χωρίς μελέτες) μεταβαλλόμενος σε χώρο αμνησίας...   Χαρούλα Κριεζή-Σβυριάδη: Σίγουρα υπήρχε άλλο αναξιοποίητο κτίριο στην Άνδρο για να στεγαστεί το ψηφιακό μουσείο!! Το σπίτι του Θεόφιλου Καϊρη είναι ιστορικό διατηρητέο κτίριο και πιστεύω εντελώς ακατάλληλο για τη χρήση, που μετετράπη τελευταία. Η απερχόμενη δημοτική αρχή έχει όλες τις ευθύνες, για την αλλαγή χρήσης. Κρίμα πολύ. Το είχα επισκεφτεί πριν μερικά χρόνια όταν είχε γίνει η ανακαίνιση από το Σύνδεσμο Ανδρίων Πειραιώς και είχα θαυμάσει την εξαιρετική δουλειά που είχε γίνει. Λυπάμαι.

Του Διαμαντή Μπασαντή   Μοναδικό δείγμα μικροαστικού βλαχομπαρόκ ρυθμού στην Άνδρο. Διακρίνεται λαϊκή πόρτα στιλ 18ου αιώνα. Πάνω της ρουστίκ μικροαστικό φωτιστικό βεράντας αθηναϊκής αντιπαροχής δεκαετίας 1970. Δίπλα μουσαμαδένια πινακίδα 21ου αιώνα που πληροφορεί για το Ψηφιακό Μουσείο Άνδρου. Για να μην χαθεί κανεις ψάχνοντας ...το "μουσείο Θεόφιλου Καϊρη"! Η Σκιάθος έχει τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Η Άνδρος τον Θεόφιλο Καϊρη. Ο πρώτος υπήρξε εκ των κορυφαίων ελλήνων πεζογράφων. Ο δεύτερος εκ των κορυφαίων πολύπλευρων πνευματικών προσωπικοτήτων της Άνδρου και της Ελλάδος του 19ου αιώνα.

Της Βασιλικής Λινού Προέδρου του "Συνδέσμου των εν Πειραιεί Ανδρίων - Η ΑΝΔΡΟΣ"   Η οικία του Θεόφιλου Καϊρη όπως ήταν πριν μετατραπεί σε ψηφιακό μουσείο Για τους παροικούντες στην Άνδρο είναι γνωστές μέσες-άκρες οι φάσεις που διήλθε και οι ταλαιπωρίες που υπέστη κατά την ιστορική του διαδρομή το κτίριο, στο οποίο γεννήθηκε και έζησε επί μακρόν ο μεγάλος έλληνας φιλόσοφος Θεόφιλος Καΐρης. Μια σύντομη αναδρομή για το εν λόγω κτίριο, αρκεί για να μας πείσει για το αληθές του ανωτέρω λόγου!

Πίνακας του Άρι Στοϊδη από την έκθεση του Ιδρύματος Κυδωνιέως Ανοίγουμε διάλογο περί τέχνης δημοσιεύοντας κείμενο κριτικής στην φετινή έκθεση του Ιδρύματος Κυδωνιέως του Γιώργου Γεννάδιου, εκπαιδευτικού, συλλέκτη, πρώην μορφωτικού ακολούθου της Ελλάδας στη Γερμανία και στις ΗΠΑ. Ακολουθεί απάντηση της συνεργάτιδας μας Δέσποινας Πολίτου, που παρουσίασε την φετινή έκθεση. "εν Άνδρω" Λίγα λόγια για μια έκθεση Του Γιώργου Γεννάδιου Μια έκθεση ζωγραφικής ιδιαίτερα όταν απαρτίζεται από έργα πολλών ζωγράφων δεν είναι κάτι απλό. Είναι πολλές οι συνισταμένες που πρέπει να συνεκτιμηθούν όπως ο τρόπος, ο τόπος, ο χρόνος, ώστε τα αποτέλεσμα να είναι αισθητικά αποδεκτό και βατό. Όταν μάλιστα πρόκειται για έκθεση ζωγραφικής ενός ιδρύματος τότε οι δεδομένοι παράγοντες γίνονται πιο πιεστικοί και απαιτητικοί.

Της Δανάης Μπασαντή Πανόραμα της συναυλίας του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα Ήταν μια μεγάλη συναυλία μπροστά σε πλήθος κόσμου (γύρω στα 1000 άτομα) που γέμισε ασφυκτικά τον χώρο και τις γύρω περιοχές (νεαροί τζαμπατζήδες) και επί δύο ώρες παρακολούθησε τον δημοφιλή τραγουδοποιό σε ένα πλούσιο ρεπερτόριο που ξεσήκωσε μικρους και μεγάλους.