Του Διαμαντή Μπασαντή   Το  βιβλίο του ανδριώτη συγγραφέα Γιάννη Τζιώτη «Δρόμοι Υπερέντασης» το αγόρασα πριν ενάμιση χρόνο. Στην αρχή το διέτρεξα. Μετά το διάβασα. Προσπάθησα να το προσεγγίσω με την κλασική μέθοδο της ρεαλιστικής ανάγνωσης. Δεν τα κατάφερα. Ίσως γιατί ρεαλισμός και ρομαντισμός στο βιβλίο συνυπάρχουν χωρίς όμως να τέμνονται.

Αναβαθμίζεται ενεργειακά το λύκειο Γαυρίου με νέο κονδύλι που χορήγησε το ΥΠΕΚΑ στον Δήμο Άνδρου. Υπενθυμίζουμε πως όπως γράφαμε προ καιρού "κάτι κινείται στο Γαύριο". Κι αυτό γιατί κάτοικοι και εκλεγμένοι εκπρόσωποι της περιοχής όλοι μαζί, χωρίς παραταξιακούς ή κομματικούς αποκλεισμούς, κάνουν ότι μπορούν για να βοηθήσουν τον τόπο τους να πάει μπροστά.

Της Μαρίας Ψαρρού Μάστερ Πολιτιστικής Πολιτικής - Προέδρου ΚΟΙΝΣΕΠ Από τις μοναδικές στην Ευρώπη βραχογραφίες του Στρόφιλα Το Μάιο του 2013, στο πλαίσιο του 4ου θερινού σχολείου του Πανεπιστημίου KUFSTEIN της Αυστρίας με αντικείμενο τις στρατηγικές του Πολιτιστικού μάνατζμεντ, που είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω και να παρακολουθήσω, γνώρισα και συζήτησα με τον καθηγητή Oliver Scheytt για μια ιδέα μου για την «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», που θα ξανάλθει το 2021 και πάλι στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα περισσότερες από 40 πόλεις έχουν με επιτυχία ανακηρυχθεί Πολιτιστικές Πρωτεύουσες. Όμως στην Ελλάδα ο θεσμός μετά την οραματική έναρξη του το 1985 κατέληξε το 2006 στην Πάτρα όπου υπήρξε μερική απαξίωσή του λόγω έντονου παρασκηνίου, καθυστερήσεων, καταγγελιών και παραιτήσεων. Το 2006 η Ελλάδα αποδείχθηκε αναποτελεσματική, πρόχειρη, χωρίς σχεδιασμό, με νοοτροπία που θυσίαζε το αύριο στο βωμό του σήμερα, επαναπαυόμενη στο ένδοξο χθες. Η Ελλάδα του 2021, μια δεκαετία μετά την οικονομική και κοινωνική καθίζησή της, οφείλει να αδράξει την ευκαιρία και να αποδείξει και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ότι και μπορεί και θέλει να λειτουργεί ως προοπτική και όχι ως ανάμνηση. Στην συζήτηση μας ο καθηγητής ρώτησε ποιες ελληνικές πόλεις θα είχαν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν επάξια τον θεσμό, μεσούσης της κρίσης. Θυμήθηκα τη φράση του Ελύτη: « Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις». Για αυτό πρότεινα δύο πόλεις: το Ηράκλειο της Κρήτης και την Σύρο των Κυκλάδων. Από πρόσθετα στοιχεία καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η υποψηφιότητα της Σύρου συνιστά μια μεγάλη πρόκληση γιατί προβάλλει τη νησιωτικότητα και συνδυάζει τον πολιτισμό του Αιγαίου με την τουριστική βιομηχανία, τη βιομηχανική κληρονομιά με το ρεμπέτικο, την αστικότητα με την ύπαιθρο. Έτσι ανέλαβα να έρθω σε επαφή με το Δήμο Σύρου – Ερμούπολης το καλοκαίρι του 2013, για να διερευνήσω τις προθέσεις τους. Η τότε δημοτική αρχή ανταποκρίθηκε άμεσα, με αποτέλεσμα να θεμελιωθεί η συνεργασία μεταξύ Δήμου Σύρου και της συμβουλευτικής γερμανικής εταιρείας KULTUREXPERTEN που ειδικεύεται σε θέματα πολιτιστικών πρωτευουσών. Μεσολάβησαν δημοτικές εκλογές και καθυστερήσεις, αλλά παρά την  αλλαγή δημοτικής αρχής, η διεκδίκηση του θεσμού παραμένει κοινός τόπος. Η πρόταση της Σύρου θα μπορούσε να είναι για μια πολιτιστική πρωτεύουσα εν πλω, αξιοποιώντας υφιστάμενους πολιτιστικούς χώρους και εγκαταστάσεις σε όλες τις Κυκλάδες, αλλά και πλωτές εγκαταστάσεις που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν εκθέσεις και παραστάσεις και να ταξιδεύουν από νησί σε νησί. Αξιοποιώντας την άυλη πολιτιστική κληρονομιά και την σύγχρονη πολιτιστική παραγωγή, αλλά και διαχρονικά σύμβολα και σημεία αναφοράς με μια αφαιρετική προσέγγιση. Στις Κυκλάδες η ομορφιά δεν πηγάζει από την πολυτέλεια αλλά από την απλότητα, το φως, το φυσικό και το δομημένο περιβάλλον και με βάση αυτά τα στοιχεία  καταφέρνουν να αναδεικνύονται ως τουριστικοί προορισμοί. Εξάλλου, είναι καθόλα απαγορευτική η ανάπτυξη μόνιμων, μεγάλης κλίμακας  και υψηλού κόστους  εγκαταστάσεων, οι οποίες δεν θα είναι λειτουργικές και θα καταστούν όπως πολλές άλλες ανενεργές. Η Σύρος πρόκειται να προβεί σε διαδικασίες για τη συγκρότηση ενός δικτύου φορέων με προεξάρχοντες τους δήμους των Κυκλάδων και την Περιφέρεια, αλλά και με εταίρους και αρωγούς την κοινωνία των πολιτών και την ιδιωτική πρωτοβουλία για την προετοιμασία και τη στήριξη της υποψηφιότητάς της. Το Υπουργείο Πολιτισμού εξέδωσε πρόσφατα σχετική προκήρυξη για την υποβολή αιτήσεων από ενδιαφερόμενες ελληνικές πόλεις. Στο δίκτυο αυτό η Άνδρος θα πρέπει να είναι παρούσα και ενεργή. Δυστυχώς το καθ’ ύλην αρμόδιο νομικό πρόσωπο του Δήμου (ΝΠΔΔ Κοινωνικής Προστασίας, Πολιτισμού και Αθλητισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού) δεν διαθέτει τη δέουσα υποδομή για να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα, καθώς δεν διαθέτει προσωπικό. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι οι Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις που ομολογουμένως ήταν μια ευχάριστη έκπληξη για την χειμωνιάτικη Άνδρο, παρότι έχει συγκροτηθεί επιτροπή πολιτιστικών εκδηλώσεων στο ΝΠΔΔ, δεν συζητήθηκαν ως θέμα ημερήσιας διάταξης στο διοικητικό συμβούλιο του νομικού προσώπου, αλλά παρουσιάσθηκαν απλώς ως ενημέρωση στην συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Θεωρώ πως για τους πολιτιστικούς συλλόγους, τα ιδρύματα και τους φορείς της Άνδρου, καθώς επίσης τους επαγγελματίες του τουρισμού, η υποψηφιότητα της Σύρου αποτελεί μια πολύ μεγάλη ευκαιρία και για το νησί μας και δεν πρέπει επ’ ουδενί τρόπο να χαθεί.

Της Κατερίνας Ρεμούνδου Νύχτα Χριστουγέννων στην Μονή Παναχράντου στην Άνδρο (φωτ. αρχείου Εν Άνδρω). Πολλοί είναι οι μύθοι, τα διηγήματα, οι αναφορές στο χριστουγεννιάτικο και πρωτοχρονιάτικο τραπέζι και στα ξεχωριστά εδέσματα της εποχής. Με οδηγό την λογοτεχνία και την παράδοση και την αγάπη μας για την Άνδρο ας ταξιδέψουμε σε διηγήσεις και αναφορές για τις συνήθειες των ημερών.

Της Δανάης Μπασαντή Γυναικεία μορφή. Νάξος 2400 π.Χ. Πουλήθηκε σε διεθνή δημοπρασία στη Νέα Υόρκη το 2010 για 17 εκατ. δολάρια! Ένα Κυκλαδικό ειδώλιο που πωλείται σήμερα από ένα μεγάλο οίκο του εξωτερικού σε μια διεθνή δημοπρασία μοιάζει τόσο σιωπηλό μέσα στην γυάλινη προθήκη του. Το ταξίδι που έκανε μέχρι να φτάσει εκεί είναι άγνωστο. Δεν μπορεί να μας το πει. Τις περισσότερες φορές η προέλευση του αγνοείται. Και τα μόνα στοιχεία που γνωρίζουμε γι’ αυτό είναι όσα παρατηρούμε από την εξωτερική του εμφάνιση.

Της Αριάνας Μασέλου     Μαθήματα ανδριώτικης κουζίνας   Χρόνο με το χρόνο ο γαστρονομικός τουρισμός  κερδίζει θέση στην τουριστική οικονομία της Ελλάδας αποτελώντας μία από τις σημαντικές ατραξιόν του ελληνικού τουρισμού. Η κουζίνα των εθνών ήταν και είναι μεγάλη υπόθεση διεθνώς στον τουρισμό. Για την Ελλάδα, μια χώρα που κατέχει μια από τις κορυφαίες θέσεις στην μοναδική μεσογειακή διατροφή ο γαστρονομικός τουρισμός είναι μια σχετικά νέα μορφή εναλλακτικού τουρισμού. Στον τουρισμό αυτό ο ταξιδιώτης μαθαίνει για τον τόπο και τον πολιτισμό του, μέσα από την μαγειρική, τις συνταγές και τις γεύσεις του.

Τα δύο αντικριστά ακρωτήρια της Άνδρου με τους δύο μοναδικούς διασωζώμενους οικισμούς. Στην άκρη αριστερά διακρίνεται μέρος από αυτό του νεολιθικού Στρόφιλα, στην άκρη δεξιά μέρος από αυτό της γεωμετρικής Ζαγοράς. Δεξιά στον Στρόφιλα διακρίνονται τα νταμάρια, που σταμάτησαν και η χωματερή, που... δεν αταμάτησε! (Αεροφωτογραφία: Φώτο-Άνδρος).   Το παραπάνω ερώτημα τίθεται αυτοδικαίως μετά και την ολοκλήρωση αυτής της φάσης των αρχαιολογικών ερευνών στην Ζαγορά (από τους αυστραλούς αρχαιολόγους) και στον Στρόφιλα (από τους έλληνες αρχαιολόγους). Τι μπορεί να γίνει στο ορατό μέλλον ώστε οι δύο κοντινοί χώροι που έχουν μοναδικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα να αξιοποιηθούν ώστε να γίνουν επισκέψιμοι;

Της Δανάης Μπασαντή Ο Γιώργος Σαμπάνης είναι από τους πιο αγαπημένους τραγουδιστές στο νεανικό κοινό. Θα εμφανιστεί σε συναυλία στο Εμπειρίκιο Γυμναστήριο Χώρας Άνδρου στις 16 Αυγούστου (ώρα 9:30 μμ). Αν και αγαπημένος τραγουδιστής σήμερα ο Σαμπάνης δεν ξεκίνησε από την μουσική τη διαδρομή τους, αλλά ως σπρίντερ στα 100μ.! Όμως στην πορεία τον κέρδισε η αγάπη του για την σύνθεση και το τραγούδι.

Του Χρήστου Οικονόμου Διάλεξα δύο φωτογραφίες (όχι και τόσο τυχαία)...