ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ από την παρουσίαση των "Ναυτικών Ιστοριών της Άνδρου"

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ...

 

Στις 19:30 το απόβραδο της Πέμπτης 25 Ιουλίου έφτασαν οι πρώτοι στο καφέ-μπαρ NORTE, του φιλόξενου και πάντα πρόσχαρου Νίκου Σίμπουρα στην πλατεία Καΐρη. Είχαν ήδη αφιχθεί τα βιβλία του βιβλιοπωλείου της Σοφίας Γαρυφάλου με την Αμαλία. Δεν είχε αφιχθεί η μικροφωνική του φίλου Γιαννούλη Πέτσα. Ο δρόμος από το Γαύριο μακρύς και η κίνηση αρκετή. Πως θα μιλάγαμε στο καφέ-μπαρ του Νίκου που άπλωνε σε 90 αναπαυτικές πολυθρόνες και σε δεκάδες τετραγωνικά μέτρα; 

Μέχρι τις 19:45 προσήλθαν δεκάδες και γέμισαν τα άδεια καθίσματα. Όμως η μικροφωνική δεν είχε φτάσει. Ήταν ακόμα στην Μεσαριά. Την παράσταση έσωσε ο πρώην έπαρχος Δημήτρης Λάσκαρης, που κατέφθασε με μια κούτα γεμάτη παστιτσάκια. Όσα και να έφερε ο κόσμος, που ακόμα έφτανε, ήταν περισσότερος! Ευτυχώς όμως υπήρχαν τα αναψυκτικά που πρόσφερε το κατάστημα και υπερκάλυψαν το κέρασμα. Ποιος να το περίμενε πως στο τέλος θα γέμιζε εντελώς το καφέ; Τέλος προς μεγάλη ανακούφιση όλων κατέφθασε και ο ηχολήπτης και γύρω στις 19:55 και η εκδήλωση ξεκίνησε.

Ο κόσμος άπλωνε από τα όρια του εστιατορίου "Παρέα" μέχρι το περίπτερο. Τουλάχιστον με το μικρόφωνο και το μεγάφωνο μπορούσαμε να ακουγόμαστε. Και ήρθαν πολλοί γνωστοί και φίλοι, αλλά και αρκετοί απρόσμενοι. Θα αναγνωρίσετε πολλούς στις φωτογραφίες που συνοδευουν το κείμενο αυτό. Απλώς να σημειώσουμε τους φίλους της Μονής Παναχράντου, του Ιδρύματος Κυδωνιέως, της Καϊρείου Βιβλιοθήκης, των σωμάτων ασφαλείας, του Χορευτικού Υδρούσας, αλλά και πλήθος αυτοδιοικητικών από όλο το νησί.

Αλλά και παλιούς καλούς αναγνώστες όπως ο Γιάννης και η Ελένη, ο Μιχάλης και η Μαρία, ο Μάκης με την κόρη του, η Μαρία από τα Λειβάδια οικογενειακώς, ο Μιχάλης από το Συνετί οικογενειακώς, ο Σταμάτης από τις Μένητες - μέσω Εδιμβούργου - οικογενειακώς, η Σοφία από το Μπατσί οικογενειακώς, η Βιβή, εδώ και χρόνια κοντά μας, ο Στέλιος και η Κάτια από το Ναυτικό Όμιλο, ο Δημήτρης με την Ζωή, Ντίνος πάντα παρών και τόσοι άλλοι. Σίγουρα κάποιους παραλείπουμε. Να μάς συγχωρούν. Όμως όλοι ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Και η έκπληξη διπλασιάστηκε όταν εξαντλήθηκαν και όλα τα αντίτυπα που έφερε το βιβλιοπωλείο για την παρουσίαση!!!

ΟΙ ΟΜΙΛΗΤΕΣ

Οι ομιλητές αποδείχθηκαν σύντομοι, σαφείς και περιεκτικοί. Πρώτος ο Γιώργος Τηνιακός, πρόεδρος του Πανανδριακού Συλλόγου Ναυτικών. Ο χαιρετισμός του δημοσιεύεται σε άλλη ανάρτηση του σάιτ.

Ακολούθησε η αναφορά στο βιβλίο του φίλου Άγγελου Συρίγου, καθηγητή στο Πάντειο, π. Υφυπουργού Παιδείας και βουλευτή της Α' Αθήνας. Αυτή του η ιδιότητα στάθηκε πρόβλημα διότι ήταν εισηγητής σε νομοσχέδιο στην Βουλή και η ψηφοφορία εκτάκτως ορίστηκε το απόγευμα της Πέμπτης 25/7. Ευτυχώς είχε στείλει το λόγο του ηλεκτρονικά και την διαβάσαμε εμείς. Η αναφορά του Άγγελου Συρίγου δημοσιεύεται σε άλλη ανάρτηση του σάιτ. 

Ακολούθησε ο Μάριος Μπεγζος, καθηγητής και πρώην κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής του ΕΚΠΑ, που πλέον εδώ και κάτι χρόνια επέστρεψε στην μητρική Άνδρο. Ο Μάριος με μια γλαφυρή ομιλία του για τη σημασία της θάλασσας και των ταξιδιών στη ζωή του ανθρώπου εστίασε στο ρίσκο, στην ανάγκη να πάρουν πρωτοβουλίες, να αυτοσχεδιάσουν απέναντι στο υγρό στοιχείο. Οι ναυτικοί κυριολεκτικά "παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους". Κι έκλεισε διαβάζοντας δύο αποσπάσματα από τις Ιστορίες. Περίληψη της όντως εύστοχης ομιλίας του δημοσιεύεται σε άλλη ανάρτηση του σάιτ.

Στη συνέχεια μίλησε ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης, συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων και του μπεστ-σέλλερ "Η έξοδος των Θρακών". Ο Τριανταφυλλάκης περιέγραψε την κοινή πορεία του με τον Διαμαντή Μπασαντή από την Αμερική και το Πρίνστον και τα όνειρα τους εκείνη της μακρινής εποχή, που οδήγησαν οδήγησαν στην επιστροφή στην Ελλάδα και σήμερα στα βιβλία, τα δικά του για την Θράκη και του Μπασαντή για την Άνδρο. Μίλησε για το πόσο συναρπαστικές και ευαίσθητες είναι η Ιστορίες και διάβασε αποσπάσματα από δύο από όλες...

Τέλος μίλησε ο πρώην έπαρχος Γιάννης Μαλταμπές αναφερόμενος σε αυτούς που δεν επέστρεψαν ποτέ, που χάθηκαν στις θάλασσες. Εκπροσωπώντας την οικογένεια Στεφανή, της γυναίκας του, της οποίας ο πατέρας ήταν ο καπετάνιος του πλοίου ΟΔΥΣΣΕΑΣ που χάθηκε αύτανδρο, ο Γιάννης Μαλταμπές είπε δύο συγκινητικά λόγια για τα υγρά μνήματα αυτών που δεν επέστρεψαν ποτέ. Και τους συμβολισμούς του περίφημου αγάλματος του Αφανή Ναύτη στην άκρη της θαλασσοδαρμένης Χώρας... 

ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ανάμεσα στους παραβρισκόμενους ήταν δύο ναυτικοί που επέζησαν δύο απίστευτων περιπετειών στις θάλασσες. Ο πρώτος ο καπετάνιος Νίκος Γλυνός από την Χώρα, που έζησε μια εμπειρία πέρα από τα όρια ανοικτά στο Πορτ-Ελιζαμπεθ της Νοτίου Αφρικής και την περιγράφει στην πρώτη ιστορία του βιβλίου και ο δεύτερος, ο μηχανικός Σίμος Λάβδας από το Γαύριο, που επέζησε του τρομερού ναυαγίου του Χρυσή Αυγή, που αναφέρεται στο Επίμετρο του βιβλίου.

 ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

 

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ

Κλείνοντας αυτό το σημείωμα θέλω να εκφράσω τις ευχαριστίες μου σε όλους τους φίλους, τους αναγνώστες, τους ανδριώτες, που γέμισαν όλο το καφέ Norte και άκουσαν ep;i mia vra με ιδιαίτερη προσοχή κι ενδιαφέρον τις ομιλίες. Na ευχαριστήσω τους ομιλητές, που ήταν ακριβείς, σύντομοι και επικεντρωμένοι. Το Νίκο Σίμπουρα και την σύζυγό του, που για δεύτερη φορά (η πρώτη το 2021) παραχώρησαν το φιλόξενο στέκι του Norte για εκδήλωση μας. Τον Γιαννούλη Πέτσα που με την προσφορά της μικροφωνικής και την τεχνική επιμέλεια συνέβαλε στη σωστή εκδήλωση. Και τέλος στο πάντα υποστηρικτικό - εδώ και πολλά χρόνια και πολλά βιβλία - βιβλιοπωλείο της Σοφίας Γαρυφάλλου και του Γιάννη Τηνιακού. 

ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

ΑΦΗΣΕ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ

  1. Σχολιάζετε ως επισκέπτης.
Attachments (0 / 3)
Share Your Location
There are no comments posted here yet
This comment was minimized by the moderator on the site

Τον Λινάρδο ΣΤΕΦΑΝΗ τον θυμάμαι από το Γυμνάσιο ήταν στο ναυτικό λύκειο σε μεγαλύτερες τάξεις .Εκείνο που θυμάμαι και δεν πρέπει να κάνω λάθος ,ήταν ότι δούλευε σε ένα καφενείο που υπήρχε και το οποίο γκρεμίστηκε όταν έγινε το αρχαιολογικό μουσείο...Όταν άκουσα ΄για το ναυάγιο στο ραδιόφωνο τότε λυπήθηκα πάρα πολύ γιατί ο Λινάρδος ήταν αγωνιστής της ζωής από μαθητής....Κρίμα έχουμε χάσει στην θάλασσα πολλά παιδιά από το Γυμνάσιο μας της Χώρας...Τα κράτησε για πάντα στην αγκαλιά της η πλανεύτρα ......