Μουσείο Τσόκλη - Τήνος - Φωτογραφία ΕΝ ΑΝΔΡΩ Ο Ντίνος Σιώτης, Τηνιακός φίλος, ποιητής και στοχαστής αναλογίζεται και προσπαθεί να βγάλει άκρη με τις αόριστες ανακοινώσεις του ΕΟΔΥ και την ξύλινη γλώσσα της γραφειοκρατίας που αποκρύπτει τα νησιά μας:

Το τηλεφώνημα από τον βιγλάτορα μας στο Κόρθι γύρω στις 16:30 μας πληροφορούσε για πλοίο που ταξίδευε σχετικά γρήγορα προς Χώρα. Με την μηχανή επ' όμου βγήκαμε στην βεράντα. Μόλις είχε φανεί πέρα μακριά από τον Κάβο Σταρά. Πήραμε δυο-τρεις φωτογραφίες και κατηφορίσαμε στα τρια σταθερά σημεία φωτογράφισης που έχουμε επισημάνει εδώ και καιρό που φωτογραφίζουμε πλοία που οι ανδριώτες πλοιοκτήτες φέρνουν και χαιρετούν το νησί τους. 

Στην Αγία Θαλασσινή ο Γιώργος Ζαρζώνης ανεβάζει το drone για φωτογράφηση... Το ραντεβού με τον Γιώργο Ζαρζώνη, φωτογράφο και κειμενογράφο, ήταν στις 7:15 το πρωί της Πέμπτης 6/8 για καφέ στην Αγορά της Χώρας. Εκείνη την ώρα θα είχε ολοκληρώσει την πολύ πρωινή φωτογράφιση από το Μέσα Κάστρο του εντυπωσιακού πρωινού στο ορθάνοιχτο Κεντρικό Αιγαίο με αναφορά το σήμα κατατεθέν της Άνδρου τον Τουρλίτη. Μετά τον καφέ πήγαμε παρέα στο δεύτερο σήμα κατατεθέν της Άνδρου: την Αγία Θαλασσινή. Ήταν στην Άνδρο για λογαριασμό της μεγάλης αθηναϊκής ιστοσελίδας ATHENS VOICE προετοιμάζοντας ένα μεγάλο φωτογραφικό αφιέρωμα με της αφηγήσεις της διαδρομής που θα δημοσιευθεί την επόμενη εβδομάδα υπό τον γενικό τίτλο ONE DAY... IN ANDROS! 

Του Διαμαντή Μπασαντή Κυριακή, 14 Ιουνίου 2020. Ωρα 06.00. Χτες η Ελλάδα "άνοιξε" για καλοκαίρι μέσα σε ένα μοναδικό δειλινό από το ύψος των 220 μέτρων της Καλντέρας στη Θήρα της Σαντορίνης. Σήμερα το πρωί κάνουμε κι εμείς "άνοιγμα" της Άνδρου στον κόσμο από το ύψος των 236 μέτρων πάνω από την Χώρα. Παρουσιάζουμε το Κεντρικο Αιγαίο έτσι όπως ορίζεται από την Άνδρο, την  αντικρινή γειτόνισα Ικαρία και την λίγο μακρινότερη γειτόνισά Σάμο. Μπορεί το δειλινό της Σαντορίνης να έχει κυριαρχήσει στις εικόνες και στις μνήμες του κόσμου. Όμως το ξημέρωμα στο Κεντρικό Αιγαίο από τα 236 μέτρα της Άνδρου έχει κι αυτό την δική του μοναδικότητα και μαγεία. Οι φωτογραφίες απεικονίζουν κάτι. Όμως την συνολική αίσθηση πρέπει κανείς να την ζήσει κανείς για να την καταλάβει. Όποιος την έζησε το ξέρει...

Ξεπρόβαλε αργά εντυπωσιακά. Πίσω από τον Κάβο Σταρά. Ήταν απαλή, κοκκινωπή, αραχνοΰφαντη. Μαγική, μεγάλη, σχεδόν ψεύτικη. Η πανσέληνος του Ιουνίου. Η πρώτη του καλοκαιριού. Σαν ελπίδα μετά την πανδημία. Ένας μετεωρισμός του σύμπαντος που αγνοούμε. Μια ενατένιση της ζωής που κάθε μέρα αποκαλύπτεται. Η κόκκινη πανσέληνος του Ιουνίου σημαδεύει εφέτος το τριήμερο της γιορτής του Αγίου Πνεύματος στην Άνδρο... 

  Έξω από το τζάμι η Άνδρος βροχερή. Κρύος αέρας πελαγίσιος. Και κάθεσαι και μαγειρεύεις για τον μικρό κι αναλογίζεσαι: τι καιρός είναι αυτός; Ανοίγεις τον υπολογιστή και βλέπεις πως όλοι τα ίδια λέμε. Μερικοί απορούν, άλλοι το διασκεδάζουν. Ξεκινάμε την αφήγηση με μια φωτογραφίες της καλοκαιρινής Άνδρου που... δεν υπάρχει! Ή, μάλλον υπάρχει έτσι όπως δεν την περιμέναμε ποτέ. Μετά τον καύσωνα της προηγούμενης εβδομάδας η βροχή, το κρύο και βόρεια το χιόνι! Κλιματική αλλαγή ή ο καιρός τρελάθηκε... Αλλά κι αυτό το ξαφνικό Αναστάσιμο της Τρίτης 26 Μαΐου 2020 τι ήταν Θεέ μου; Κι αυτό πρώτη φορά. Τρέλανε και τις γιορτές ο κορονοϊός...

 Αργά το απόγευμα της Δευτέρας 18 Μαΐου 2020 επιχείρησε για δεύτερη φορά ο μηχανικός Κώστας Λουκίσας να απογειώσει το χειροποίητο υδροπλάνο που κατασκεύασε εδώ και μερικά χρόνια. Η πρώτη - την οποία κάλυψε και τότε το Εν Άνδρω - ήταν ένα ήρεμο Σάββατο στις 25 Νοεμβρίου 2017. Τότε το λευκό βουερό υδροπλάνο του Κώστα έκανε μερικές εντυπωσιακές διαδρομές φτάνοντας ελάχιστα πριν απογείωση. Όμως, ο ένας πλωτήρας παλλόταν περισσότερο και έτσι το υδροπλάνο δεν απογειώθηκε. Όμως πρόσφερε στους λίγους που παραβρεθήκαμε στο γεγονός ωραίες στιγμές αεροπορικής συγκίνησης. Το απόγευμα της 18ης Μαΐου οι θεατές ήταν περισσότεροι και οι φίλοι που συνέδραμαν τον αξιαγάπητο Κώστα πιο πολλοί...

Του Διαμαντή Μπασαντή Ανατολή στο Αιγαίο με επερχόμενο καύσωνα. Μια ανατολή που θυμίζει κάτι από δύση. 16η Μαΐου 2020, ώρα 6:10 π.μ. Μάης μήνας με 40 βαθμούς δεν είναι κάτι που συμβαίνει κάθε χρόνο. Στην πραγματικότητα οι μετεωρολόγοι λένε πως είχε να συμβεί 150 χρόνια. Την τελευταία φορά που έγινε ήταν κάπου στο 1870. Όταν η Ελλάδα έφτανε μέχρι την Μελούνα της Θεσσαλίας! Άλλες εποχές, άλλες ενοχές. Και η Άνδρος στην εποχή των ιστίων! Κοιτάς τις απίστευτες αντιθέσεις της φύσης και... "χάνεσαι γιατί ρεμβάζεις". Ξεχνάς όλα τα στραβά κι ανάποδα και ταξιδεύεις στον θολό ορίζοντα. Είναι θολός από την σκόνη της Αφρικής; Ή, μήπως από την επερχόμενη ζέστη; Άγνωστο. Όμως είναι μαγικός. Όπως μαγικός και το ίδιο θολός ήταν και χτες αργά το απόγευμα... 

Του Διαμαντή Μπασαντή   "Άνευ ορίων, άνευ όρων..." (Ανδρέας Εμπειρίκος) "Η ποίησις είναι ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου./ Μέσα της όλοι μεγαλώνουμε..." έγραψε ο μεγάλος Ανδριώτης ποιητής Ανδρέας Εμπειρίκος. Με το φτερούγισμα της ποίησης αναπτυχθήκαμε, μεγαλώσαμε και περάσαμε αυτή τη μακρά και δύσκολη περίοδο. Μια περίοδο κλεισίματος στα σπίτια και στις ζωές μας. Μια περίοδο αναμονής και υπομονής.