Γράφει ο Ι.Π. - Άλκης   Μόλις  προ ολίγου άκουσα στις ειδήσεις, ότι  από τα μεσάνυχτα θα έχει απαγορευτικό στο Αιγαίο. Αυθόρμητα μουρμούρισα:  "Να κουλουμπάτε! Να κουλουμπάτε!". Αυτές οι λέξεις κρύβουν πίσω τους μια μικρή πραγματική ιστοριούλα από ένα ταξίδι στην Άνδρο μια μακρινή εποχή με πρωταγωνίστρια μια ηλικιωμένη κυρία.  Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα όμως με την σειρά. 

Γράφει ο Ι.Π. - Άλκης  Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που συνέβη ένα γεγονός που στην παρέα μας ακόμη το συζητάμε με συγκίνηση. Ήταν πριν 22 χρόνια. Είχαμε κατέβη όλοι μαζί - ως συνήθως – στο Γαύριο για ψώνια, βόλτα στην παραλία, τάισμα των ψαριών με κομματάκια από τα κουλούρια που παίρναμε από τον φούρνο και στο τέλος καθόμασταν  για καφεδάκι σε διαφορετικό πάντοτε στέκι.

Κάποιοι αγάπησαν την Άνδρο κι έστησαν μια παροικία από την αγάπη τους γι' αυτήν στο Φελλό. Μια ιστορία αγάπης με την πρώτη ματιά (love at first sight) για έναν τόπο κι ένα τοπίο...         Κάθε χρονιά, όταν  πλησιάζει ο εορτασμός της Επανάστασης του 1821, φέρνω στην μνήμη μου τον Peter,  τον ξανθό Εγγλέζο γλωσσολόγο που είχε έρθει στην Ελλάδα πριν 26 χρόνια με υποτροφία από το Βρετανικό Συμβούλιο με θέμα τον  Άγγελο Σικελιανό. 

Κρύο πρωινό ανήμερα πρωταπριλιά στην Άνδρο και στο κεντρικό Αιγαίο όπως φαίνεται στην παραπάνω φωτογραφία. Σαν πρωταπριλιάτικο ψέμα η εφετινή πρωταπριλιά. Ξημέρωσε με κρύο και το χειρότερο με κρύο αέρα. Στους 10 βαθμούς με το ζόρι η θερμοκρασία γύρω από την Χώρα. Και με τον κρύο αέρα η αίσθηση είναι τουλάχιστον 2-3 βαθμούς πιο κάτω. Ήλιος με δόντια για την ώρα. Αν δεν πάει μεσημέρι δεν φαίνεται να ζεσταίνει ο καιρός. Δεν είναι όμως πρώτη φορά που ο "ξανθός Απρίλης" αστειεύεται την πραταπριλιά. Το 'χει ξανακάνει. Το 2017 ήταν της Θεοσκεποάστου η πρωταπριλιά. Και ο καιρός ήταν πάλι πρωταπριλιάτικος!!! Γράφαμε τότε: Χειμώνας μες την άνοιξη!!! Σαν ψέμα πως ήταν Απρίλης. Καθόλου ψέμα πως ο κόσμος ήταν σχετικά λιγότερος από άλλες φορές. Όμως οι επίσημοι ήταν εκεί. Είναι η μόνη ευκαιρία που έχουν να τους δουν και να μας δούνε. Α! Ναι και να τους ακούσουμε…". Σήμερα με την καραντίνα τι να γράψουμε;

      Στις μέρες μας,  κυρίαρχα θέματα συζητήσεων ή και σκέψεων είναι τα του Covid-19. Πόσα και που νέα κρούσματα, πότε θα είναι η σειkρά σου να κάνεις το εμβόλιο, πως να αποδελτιώσεις και να αφομοιώσεις τις νέες  αποφάσεις  για τους νέους περιορισμούς...

 Γράφει ο Ι.Π. - Άλκης         Ήταν μια καθαρά Ανδριώτικη ημέρα. Ο ουρανός πεντακάθαρος, όλοι οι φίλοι ξέγνοιαστοι, αλλά  ο ‘’φίλος΄’’ μας θυμήθηκε.  Είχε έρθει αγριωπός, σταθερός και βαρβάτος. Ήταν ο βοριάς. Μερικοί  στα βόρια τους αρέσει γιατί όταν στο Μπατσί και τον Φελλό έχει υγρασία και βαριά ατμόσφαιρα, εκεί – χάρη στον βοριά – η ατμόσφαιρα  είναι ξερή, αναζωογονητική. Το πρόγραμμα έλεγε "εκπαιδευτική" εκδρομή στη χώρα  σε συνδυασμό με την αγορά ενός  λευκού πλαστικού τραπεζιού για 6 άτομα.

Γράφει ο Ι.Π. - Άλκης    Σήμερα είναι μια διαφορετική ημέρα. Προσπαθώ ακόμη να χωνέψω τις αλλαγές που θα έχουμε από αύριο, μετά τις εξαγγελίες του Πρωθυπουργού. Πρώτη μου δουλειά, μετά το καφεδάκι μου, να κάνω μια μεγάλη βόλτα μέχρι το Ηρώων και συνεχίζοντας στην ανηφόρα και με την στροφή δεξιά και μετά αριστερά, μέχρι την μικρή αμμουδιά μπροστά από  το εστιατόριο με τις μουριές και επιστροφή. Μετά επίσκεψη στον  φούρνο για μια τυρόπιτα και ένα μπουκάλι σοκολάτα.    Τα πάντα κλειστά στο Μπατσί.  Όλα τα παγκάκια δικά μου. Διάλεξα το πιο απόμακρο δίπλα στις σημαίες. Και τώρα περιμένω να έρθουν οι εφημερίδες. Έχει ένα ελαφρύ νοτιαδάκι και γενικά ο καιρός είναι ευχάριστος. Χαλάρωσα τόσο που θα με  έπαιρνε και ο ύπνος.       Ξαφνικά βλέπω μια  κίνηση από τα αριστερά  μου. Από τα σκαλάκια κατέβαινε ένας άνθρωπος και ερχόταν προς εμένα. Ήταν ένας κύριος σοβαρός, με  άσπρα παπούτσια,  μπεζ παντελόνι με ‘’κόψη’’, σοκολατί πουκάμισο, άσπρο άνορακ και ένα καπέλο τζόκεϋ. Περπατούσε αργά απολαμβάνοντας την ηρεμία που έβγαινε από το περιβάλλον. Με πλησίασε , και ευγενικά με ρώτησε αν μπορεί να κάτσει στο παγκάκι ‘’μου’’.  Απόρησα γιατί όλα ήταν ελεύθερα και διάλεξε το δικό ‘’μου’’. Του απάντησα ‘’βεβαίως’’.  Κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είχε όρεξη για κουβέντα, και δεν έπεσα έξω.        Ήταν παλιός Ανδριώτης που παίρνοντας την σύνταξή του γύρισε στο νησί του, όμως ολόκληρος ήταν μια σκέτη απορία. Πολλά πράγματα δεν μπορούσε να τα χωνέψει.  Άρχισε με τον COVID-19 και τις παραλλαγές του. Είχε κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου στην Χώρα και ήταν μια χαρά. Επειδή είχε εγγραφεί στην άυλη συνταγογράφιση, όπως μου έλεγε, του ερχόταν συνεχώς μηνύματα για υπενθύμιση τις ημέρας και ώρας του εμβολιασμού του. Με το  που έκανε το εμβόλιο, άρχισαν τα μηνύματα υπενθύμισης για την 2η δόση!!.  Θαύμασε τον προγραμματισμό της όλης διαδικασίας, και είχε δίκαιο. Μετά καταπιάστηκε με τα δημοτικά προβλήματα!!       Δεν μπορούσε να καταλάβει την στάση μερικών ατόμων που για όλα τα θέματα είχαν αρνητική στάση, πριν καλά καλά σκεφθούν και συζητήσουν την ουσία τους.  Σε όλα άρνηση, χωρίς δημιουργικές  βελτιωτικές προτάσεις.  Ήταν διαβασμένος  για όλα τα θέματα. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί όταν ένας κάνει μια προσφορά, θα πρέπει να την πολεμάμε.       Μου ανέφερε την περίπτωση του δρόμου για τον Πισολιμιώνα, που μια Γαλλίδα κάτοικος εκεί ανέλαβε όλη την δαπάνη να ασφαλτοστρωθεί ο δρόμος από κάτω Φελλό μέχρι την παραλία του Πισολιμιώνα. Κάποιοι έφεραν προσκόμματα και καθυστερούν την υλοποίηση της προσφοράς. Το και χειρότερο όμως  που τον θλίβει είναι η στείρα αρνητική στάση για το θέμα της  συμμετοχής της Άνδρου στον Αναπτυξιακό Οργανισμό, που είναι το όχημα για την αλματώδη ανάπτυξή της. Μου έφερε ένα σορό άλλα παραδείγματα.       Στο αναμεταξύ είχε σηκωθεί και είχε πετάξει το σακουλάκι που είχε τη τυρόπιτα και το μπουκάλι με το γάλα  στο καλαθάκι για τα σκουπίδια, που ήταν σε μια κολόνα αριστερά μας. Συνέχισε με την κρίση που έχουν όλα τα μαγαζιά της παραλίας, που ορισμένα καλά έκλεισαν δια παντός, κλπ.       Σε μια στιγμή συνειδητοποίησα ότι σταμάτησε να μιλά. Γύρισα να τον δω. Δεν ήταν δίπλα μου. Σηκώθηκα και γύρισα τριγύρω. Στην έρημη παραλία δεν φαινότανε πουθενά. Ανησύχησα. Κοίταξα στο καλαθάκι των άχρηστων που ήταν στην κολόνα. Δεν είχε τίποτε μέσα….  Και τότε κατάλαβα τι είχε συμβεί.  Από την απόλυτη γαλήνη και ηρεμία, με είχε πάρει ο ύπνος και όλα τα άλλα ήταν ένα ωραίο ‘’ενημερωτικό’’ όνειρο … 10/2/2021

Γράφει ο Ι.Π. - Άλκης (Άλλη μια αλληγορική ιστορία του Ι.Π. - Άλκη. Μετά τις νεανικές αναφορές και μια για την τρίτη ηλικία. Μιας και αυτή η εποχή της πανδημίας αναφέρεται λόγω εμβολιασμών σε αυτή την ξεχωριστή ηλικία που κατάφερε κι επιβίωσε επί μακρόν κι είναι εδώ για να τα καταφέρει να πάει μακρύτερα. Όμως το ερώτημα είναι: με τι όρους θα πάει μακρύτερα; Πάνω σε αυτό αναφέρεται η παρακάτω ιστοριούλα που έχει ως αναφορά μια Άνδρο της τρίτης ηλικίας και ένα νησί πιο κοσμοπολίτικο, που οι κάτοικοι του στοχάζονται τη ζωή με τρόπο πιο οικουμενικό και συνάμα πιο προσωπικό. Τώρα με τον χιονιά στην εξώθυρα σας μια καλή ιστορία για μοντέρνες γιαγιάδες βοηθά την μέρα σας. Χαρείτε την - ΕΝ ΑΝΔΡΩ)

Γράφει ο Ι.Π. - Άλκης   Όταν ήταν παιδί/ είχε βγει στην αυλή/ με την τάξη μαζί...  (Υπάρχει κάποια "γνωστή άγνωστη" που διαβάζει το Εν Άνδρω με ιεραποστολική αφοσίωση αναζητώντας ή εφευρίσκοντας κάποιο τονικό λάθος ή κάποια γραμματική αστοχία ανάμεσα στα δεκάδες κείμενα κάθε εβδομάδας. Και σε εργολαβική βάση στέλνει προσωπικά και επιθετικά σημειώματα μιλώντας για... αγραμμάτους! Αδυνατούμε να παρακολουθήσουμε το είδος του μαζοχισμού: να αγωνίζεσαι για εβδομάδες να βρεις ένα τονικό, γραμματικό ή άλλο λάθος ανάμεσα σε δεκάδες κείμενα! Μόνο και μόνο να την βγεις σε κάποιον! Αυτό σκεφτήκαμε - γελώντας - όταν διαβάσαμε το υπέροχα αυτοσαρκαστικό ποίημα/πόνημα του συνεργάτη μας Ι.Π. - Άλκη και για την γνωστή κυρία που την... βασανίζει από μικρός.... - ΕΝ ΑΝΔΡΩ)