ΓΑΥΡΙΟ ΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ Μεσημέρι Σαββάτου 27 Νοεμβρίου. Ο Δήμος Άνδρου και το Τοπικό του Γαυρίου στολίζουν το καράβι έμβλημα του λιμανιού της Άνδρου. Δώρο της εταιρείας Βαλμά στην αυλόπορτα του νησιού μας τα τελευταία χρόνια. Δεσπόζει και από την μεριά της θάλασσας και της στεριάς. Στο μέσο του μικρού πάρκου της παραλίας. Ακόμα και γι' αυτό το ωραίο στολίδι που πλέον έχει γίνει σήμα αναφοράς του Γαυρίου και της Άνδρου κάποιοι εξ Αθηνών ανδριώτες έδωσαν μάχη με τους ντόπιους νέους που διαμόρφωσαν τον χώρο. Ο λόγος γιατί έβγαλαν μια μικρή ελιά - περίπου ένα μέτρο - που ήταν εκεί και εμπόδιζε...

Μάζεμα ελιάς στο Ατένι... Η Άνδρος της ελιάς και του κυπαρισσιού, η Άνδρος των καραβιών και της αλμύρας. Η Άνδρος των ημερών του φθινοπώρου και των φίλων που είναι χαμένοι αυτές τις μέρες μαζεύοντας ελιές όταν δεν ταξιδεύουν και δεν ονειρεύονται το άλλο καλοκαίρι, ενώ οι πρώτες βροχές έφτασαν στο νησί. Όποιον και να ψάξεις αυτές τις μέρες... μαζεύει ελιές! Είναι ο καιρός της ελιάς στην Άνδρο. Της πλέον πατροπαράδοτης αγροτικής ενασχόλησης, σε ένα νησί που κάποτε... ήταν αγροτικό!!!..

Βράδιαζε όταν ο καπετάν Ηλίας άρχισε να βγαίνει με την πρύμη από το Γαύριο. Το πλοίο σαν πρωταγωνιστής που έχει ολοκληρώσει μια παράσταση χρόνων "πισωπατούσε" αποχαιρετώντας την Άνδρο που το αγάπησε και την αγάπησε...

Υπάρχουν γωνιές που δοξάζουν αυτές τις ανεμώδεις μέρες του Οκτώβρη. Υπάρχουν σημεία - ακριβώς απέναντι από την Άνδρο - που ο άνεμος των ημερών αποτελεί την πιο ένδοξη στιγμή του χρόνου. Το πλέον θεαματικό και μοναδικό είναι στην άκρη της περιοχής του Αγίου Νικολάου στην Αρτέμιδα. Μπροστά σε δύο νησάκια και στην ομώνυμη καφετέρια.

Γράφει ο ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΑΝΤΗΣ Δεκέμβριος 1988. Το "Άγαλμα της Ελευθερίας", οι Δίδυμοι και το Μανχάταν από ψηλά από ένα αεροπλανάκι "πάιπερ" (Έχουν περάσει 20 χρόνια από την 11 Σεπτεμβρίου 2001 όταν ο τροχός της Ιστορίας άρχισε να περιστρέφεται ανάποδα. Οι ΗΠΑ τότε εισέβαλαν στο Αφγανιστάν. Τώρα έφυγαν από το Αφγανιστάν! Εμείς είμαστε νεότεροι και μεγαλώσαμε. Οι Δίδυμοι Πύργοι έπεσαν. Το τοπίο της πόλης άλλαξε. Βρέθηκα πρώτη φορά νέος στη Νέα Υόρκη το 1988. Visiting Fellow στο Princeton και ανταποκριτής της ΑΥΓΗΣ στον ΟΗΕ. Η επίσκεψη Γκορμπατσόφ στον ΟΗΕ ήταν το μεγάλο γεγονός της περιόδου. Ένα από τα πράγματα που έκανα τότε ήταν να πετάξω με αεροπλανάκι τύπου πάιπερ με τον φίλο πιλότο Γιήννη Μήλιο πάνω από το Μανχάταν. Ένα από τα τελευταία να ανέβω στους Δίδυμους Πύργους. Τα χρόνια πέρασαν. Πήγα κι άλλες φορές στη Νέα Υόρκη. Την τελευταία ήταν Φεβρουάριος του 2003. 15 χρόνια μετά την πρώτη παραμονή. Ήταν για ένα συνέδριο. Στον ΟΗΕ το μεγάλο γεγονός της απόφασης για την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ. Ανάμεσα στα δύο ορόσημα (του 1988 και του 2003) η παρουσία και η απουσία των Δίδυμων Πύργοι. Στις πρώτες φωτογραφίες υπήρχαν. Στις δεύτερες δεν υπήρχαν. Κάνουμε απόψε μια αναδρομή ανάμεσα στα δύο ορόσημα. Με αφορμή την μοιραία μέρα της 11/9/2001. Οι προσωπικές ιστορίες μπλέκουν με τις πολιτικές διαδρομές και με την ιστορία μιας πόλης-ωκεανού. Ένα διαφορετικό αφιέρωμα πιο ποιητικό και ταξιδιωτικό, που πάει πέρα από την πολιτική και τις μνήμες της τραγωδίας εκείνων των ημερών. Καλώς ή κακώς τα χρόνια περνούν δίχως να κοιτούν τις αποστάσεις κι εμάς που τις διατρέξαμε... Δ.Μπ.)

Τελευταίο Σαββατοκύριακο τ' Αυγούστου. Η πρόσκληση για Τήνο-Σύρο φάνταζε θελκτική. Το πρωινό Superferry θελκτικότερο. Η θάλασσα ακύμαντη. Μπουνάτσα όπως είπε ο καπετάν-Θανάσης όταν μας είδε μπροστά του συζυγικώς, με τα σακίδια, έτοιμους για την εξόρμηση στα διπλανά νησιά όπου μας περίμεναν στην Τήνο ο τηνιακός ποιητής, συγγραφέας, έκδοτης και διοργανωτής του ετήσιου διεθνούς φεστιβάλ ποίησης Ντίνος Σιώτης. Και στη Σύρο πολλές συναντήσεις και εκπλήξεις. Η πρώτη φωτογραφία της διαδρομής η έξοδος του Superferry από το Γαύριο και η είσοδος του Θεολόγου σε αυτό. Ένα ωραίο πρωινό φιλικό αντάμωμα των δύο εξαιρετικών πλοίων της γραμμής μας...

Η πανσέληνος του Αυγούστου ανατέλλει πάνω από το Κάστρο της Χώρας. Το καλοκαίρι του 2021 κορυφώθηκε μαζί με την πανσέληνο το Σαββατοκύριακο 21-22 Αυγούστου. Από εκεί και πέρα μέρα με την μέρα μέρος του κόσμου που ήρθε στο νησί άρχισε να αποχωρεί. Όμως ήδη συνεχίζουν να φτάνουν επισκέπτες με αυτοκίνητα. Την Παρασκευή 27/8 ήρθε αρκετός κόσμος επιβεβαιώνοντας πως η Άνδρος είναι και νησί του Σαββατοκύριακου. Με ότι αυτό σημαίνει. 

 Ο ήλιος έδυε την ώρα που ένα μεγάλο σκούρο κοκκινο-κίτρινο σύννεφο ψηλά, αλλά κι ένα σταχτί αραιό σύννεφο χαμηλά. Το πρώτο άπλωσε σαν φωτοστέφανο πάνω από τις κορυφές της Κουβάρας και του Πετάλου. Το δεύτερο κατέβηκε χαμηλότερα στις πλαγιές του βουνού λίγο πάνω από τα χωριά των Μενήτων και των Στραπουριών. Ήταν ότι απέμεινε από τα δάση και τα χωριά της Βόρειας Εύβοιας...

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης με νέο look στον Πλάτανο της Χώρας... Απόβραδο Κυριακής 25 Ιουλίου. Μια βόλτα στην πλατεία Καΐρη να ευχαριστήσουμε το Νίκο Σίμπουρα του Notre και τον Δημήτρη Μενδρινό του Πλάτανου για την συμβολή τους στην παρουσίαση του ιστορικού βιβλίου "Άνδρος 200 χρόνια" που έγινε από τον φίλο υφυπουργό Παιδείας Άγγελο Συρίγο την Παρασκευή 23 Ιουλίου. Χαλαρός περίπατος, αρκετός κόσμος. Ξαφνικά ο γιός μου μου δείχνει έναν κύριο με μουστάκι και φαβορίτες καθισμένο στο ουζερί του Πλάτανου και μου λέει: "είναι ο Ρένος Χαραλαμπίδης. Νομίζω ότι τον ξέρεις..."