Απομεσήμερο. Στο μοναστήρι της Αγίας. Ένας εργάτης κάτι κάνει στο προαύλιο. Κανείς άλλος. Μια καλόγρια πήγε μια άλλη στο Γαύριο να φύγει για Αθήνα. Θα γυρίσει αργότερα. Μια πια έχει μείνει να φέρει σε βόλτα ένα μοναστήρι εκατοντάδων τετραγωνικών. Μια πτέρυγα λειτουργεί. Οι άλλες είναι σε αχρηστία. Κάποιες πια βουλιάζουν. Το ιστορικό μοναστήρι της Αγίας, από τα παλαιότερα του νησιού, μοιάζει ξεχασμένο στη λήθη. Κάποτε είχε ζωή. Τώρα πια όλα θυμίζουν εγκατάληψη. Και το ερωτηματικό στα χείλη όλων: τι θα γίνει μετά τον θάνατο της ηγουμένης;

  Του Διαμαντή Μπασαντή Ένας μοναδικός Δημητράκης μας περίμενε στην είσοδο του Δημοτικού Θεάτρου Άνδρου: ετοιμόλογος, πρόσχαρος, ευγενικός, φιλικός και πολύ θεατρικός. "Πάρτε πρόγραμμα. Είναι δωρεάν". Του πιάσαμε κουβέντα. Είναι 9 ετών. Πάει τρίτη δημοτικού στη Λέρο. Η μαμά του παίζει στο έργο. Είναι χαρούμενος που ταξίδεψε στην Άνδρο. Του αρέσει το θέατρο.... Είμαστε κι εμείς χαρούμενοι που τον γνωρίσαμε. Έδωσε μια άλλη πινελιά στην μέρα μας και στη θεατρική παράσταση που θα βλέπαμε. Μια στιγμή ελπίδας σε έναν κόσμο συχνά συνοφρυωμένο και σκεπτικό. Μας άλλαξε την διάθεση, αλλά και την διάθεση των θεατών τους οποίους υποδεχόταν χαρούμενος με τον δικό του ρόλο. Η θεατρικη βραδιά ειχε ξεκινήσει με τον καλύτερο τρόπο.... Το έργο "γιοί και κόρες" του Γιάννη Καλαβριανού σε σκηνοθεσία του Λευτέρη Διαμαντάρα ήταν μια ματιά στις ζωές καθημερινών ανθρώπων έτσι όπως ξετυκίγονται ανάμεσα στα γεγονότα της Ιστορίας. Μικρές ιστορίες ανάμεσα στις σελίδες της μεγάλης Ιστορίας. Μνήμες μιας ζωής. Αναμνήσεις που έγιναν πάλι ζωή πάνω στο θεατρικό σανίδι. Ή, όταν το θέατρο αναπαριστά κάτι από την ζωή όπως υπαινίσονται οι δύο παραπάνω φωτογραφίες. Επάνω ο γέροντας που αφηγείται το γεγονός που σημάδεψε την ζωή του. Κάτω ένα γεγονός που συμάδεψε την Λέρο και την Ελλάδα. Ας μην ξεχνάμε πως η όμορφη Λέρος υπήρξε τόπος εξορίας. Ο συμβολισμός με την φωτογραφία του σύρματος λίαν εύγλωτος όπως και μια από τις ιστορίες του έργου.   Και η παράσταση αρχίζει. Κάθε μια ιστορία σκηνές από στιγμές μιας εποχής και μιας ζωής. Οι ερασιτέχνες ηθοποιοί της Λέρου προσέφεραν όμορφες στιγμές στους ανδριώτες που γέμισαν εντελώς το Δημοτικό Θέατρο Χώρας. Ήταν μια συγκινητική στιγμή για τους εκπροσώπους των δύο νησιών του Αιγαίου. Αυτούς από την Λέρο που ήταν επί σκηνής και αυτούς από την Άνδρο που είμαστε στην πλατεία. Ή, όπως τραγούδισε και ο Σαββόπουλος: να μας έχει ο θεός καλά πάντα ν' ανταμώνουμε...  "...να μας έχει ο θεός καλά πάντα ν' ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε με χορούς κυκλωτικούς...". Όπως κύκλος είναι η ζωή και μπλέκει η φωτογραφία του φόντου της σκηνής με τον χορό επί της σκηνής. Και μοιάζει ο ένας χορός να ξεκινά κάποτε σε μια πλατεία και να συνεχίζει από κάτω στην σκηνή ενός θεάτρου. Να μας έχει, λοιπόν, ο θεός καλά ν΄ ανταμώνουμε με χορούς κυκλωτικούς στη ζωή και στο θέατρο...   Η παραπάνω φωτογραφία είναι από μια σκηνή της παράστασης του Θεατρικου Ομίλου Λέρου στην Άνδρο. Η κυρία που παίζει με τόση ζωηράδα στη σκηνή δεν υπάρχει αμφιβολία είναι η μητέρα του Δημητράκη από τη Λέρο που έπαιζε υπεροχα τον ρόλο του προσφέροντας προγράμματα στους προσερχόμενους στην παράσταση...  Όλος ο θίασος επί σκηνής. Ένας από του 38 ερασιτεχνικούς θιάσους όπως μάθαμε που έχουν τα νησιά της Περιφέρειας Β. & Ν. Αιγαίου. Έπαιξαν οι ηθοποιοί: Βασιλεία Αρχοντούλη, Λευτέρης Διαμαντάρας, Βάσω Καραντάνη, Κατερίνα Πυροβολικού, Χριστίνα Τσιπλιδη, Νίκος Φουντουκάκης.  Μικρές φλογίτσες στο τέλος της παράστασης. Μικρές φλογίτσες: οι ζωές και οι ιστορίες των ανθρώπων που αναπαραστάθηκαν επί σκηνής. Μικρές φλογίτσες που ανάβουν για λίγο στη σκοτεινιά και χάνονται. Στη διάρκεια τους ζουν, ελπίζουν, αναζητούην την ευτυχία... Τι μπορεί να θυμηθεί μια φλόγα που έγραψε ο Σεφέρης... Να μπορούσε όσο ανάβει να μας διδάξει να θυμόμαστε σωστά κατέληξε ο ποιητής. Και κάπου εκεί κατέληξε και το έργο σε αυτή την σεμνή, ζεστή, όμορφη βραδιά που δύο νησιά η Λέρος και η Άνδρος αντάμωσαν γύρω από μια ωραία θεατρική παράσταση.  Φινάλε. Φώτα. Κόσμος όρθιος συγκινημενος να χειρακροτά. Οι ηθοποιοί χαρούμενοι να δέχονται ανθοδέσμη. Τα κλασικά. Αλλά πάντα ωραία. Το θέατρο. Και η ζωή. "...Μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας..." είχα γράψει ο μέγας Σταγειρίτης, ο Αριστοτέλης. Τα Στάγειρα κάποτε αποικία της Άνδρου. Η ζωή κάνει κύκλους. Κυλά και χάνεται. Ελπίζουμε να ξαναβρεθούμε σε έναν από αυτούς η Άνδρος και η Λέρος...    

Μια μεγάλη διεθνής έρευνα που παρουσιάζει τις διαφορές Χριστιασνισμού και Ισλαμισμού δείχνει πως στον Χριστιανισμό κυριαρχεί η θρησκευτικότητα των γυναικών έναντι του Ισλαμισμού όπου κυριαρχεί η θρησκευτικότητα των άνδρων. Η διαφορά αυτή καθορίζει πολιτισμικά τις αντίστοιχες κοινωνίες, αλλά και τους τρόπους κοινωνικής αντίδρασης τους. Μεγάλος παράγοντας κοινωνικοποίησης ήταν και παραμένει η θρησκευτικότητα και πως αυτή εκλαμβάνεται και εκφράζεται. Αλλιώς εκλαμβάνεται και εκφράζεται στους άνδρες και αλλιώς στις γυναίκες. Από αυτή την άποψη οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών στην θρησκευτικότητα έχουν μεγάλη σημασία. Τις διαφορές αποτύπωσε με έρευνα το αμερικάνικο Pew Research Center και παρουσίασε η ιστοσελίδα iefimerida.gr από όπου κρίναμε σκόπιμο να την αναδημοσίευουμε προς γενικότερο προβληματισμό... Εν Άνδρω 

Του Διαμαντή Μπασαντή Ο Νίκος Σαραγούδας στην εκδήλωση για τον Ευδόκιμο στα Σπάτα  Οι στενοί δεσμοί της Άνδρου με την Σμύρνη μέχρι το 1914 είναι γνωστοί και επιβεβαιώνονται και με ύπαρξη ακτοπλοϊκής σύνδεσης που διεκόπη με το ξέσπασμα του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και έκτοτε δεν επανήλθε. Οι πολιτιστικοί δεσμοί της Άνδρου με την Κωνσταντινούπολη είναι επίσης γνωστοί και ατόνησαν μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο όταν η ελληνική ναυτιλία στράφηκε δυτικά. Διακόπηκαν με την εκδίωξη του ελληνικού στοιχείου από την Πόλη.

  Μια φωτογραφία χίλια λόγια  Δύο σημαντικές βραδιές για τον π. Ευδόκιμο και την Άνδρο ζήσαμε αυτές τις μέρες. Η πρώτη στο Χαλάνδρι την Κυριακή (20/3) το βράδυ και η δεύτερη στο Σπάτα την Δευτέρα (21/3). Και οι δύο διοργανώθηκαν με αφορμή την παρουσίαση του γνωστού βιβλίου μαγειρικής που έβγαλε το καλοκαίρι του 2015 και πλέον εξάντλησε σχεδόν όλη την πρώτη έκδοση (3000 αντίτυπα). Και οι δύο έγιναν στις ταβέρνες του επάρχου Δημήτρη Λοτσάρη που έχουν κοινή επωνυμία «το στέκι του Αντρέα». Και οι δύο γνώρισαν μια μοναδική επιτυχία (υπερπλήρεις αίθουσες) καθώς εκατοντάδες ήταν αυτοί που έσπευσαν να παραβρεθούν. Και οι δύο έδειξαν τι μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος όταν αγαπά αυτό που κάνει…

  (Τα δύο δημασιεύματα του "Εν Άνδρω" για το μοναδικό κοιμητήριο της Χώρας προεκάλεσαν μια μεγάλη συζήτηση αναμέσα σε ειδικούς και μη. Σήμερα ο μαρμαρογλύπτης Γιώργος Χλης επανέρχεται με μια ανοικτή επιστολή προς τον δήμαρχο Άνδρου ζητώντας να τον ενημερώσει για τα μοναδικά μημεία που υπάρχουν και τη σημασία τους για την ιστορία και τον πολιτισμό της Άνδρου. Φιλοξενούμε και αυτή την επιστολή και περιμένουμε την ανταπόκριση του δημαρχου σε ένα τόσο σημαντικό θέμα - Εν Άνδρω) Ανοικτή επιστολή Γιώργου Χλή προς τον δήμαρχο Άνδρου...

  Ο ήχος των 25 τυμπάνων στον πεζόδρομο του Κορθίου ήταν συνεχης, ρυθμικός, επιβλητικός, Και όταν τα 25 τύμπανα έφτασαν στην πλατεία του Όρμου ο ήχος έγινε ξέφρενος. Μια άλλη διάσταση στο Κορθιανό καρναβάλι, που έκανε την υπέρβασημε το συγκρότημα των Bloco Swingueria που ήρθe μετά από προσκληση με την χορηγία της Fasr Ferries, όπως μας είπαν οι διοργανωτές. Μια διαφορετική νότα. Ακούστε τους στο παρακάτω βίντεο...

Του Δημήτρη Αντωνέλλου Για ακόμη μια χρονιά το Κόρθι κατάφερε να διοργανώσει ένα πολύ δυνατό καρναβάλι! Τίποτα δεν πτόησε τον κόσμο, ώστε να απολαύσει ότι δημιούργησαν με μεράκι και κόπο οι Σύλλογοι, επαγγελματίες, φορείς και οι εθελοντές της περιοχής. Και προσήλθε πολύς κόσμος από όλη την περιοχή του Κορθίου και όχι μόνο.

  Ο βασιλιάς Καρνάβαλος με την ταμπλέτα του... Ήταν ένα καρναβάλι που το είχε ανάγκη ο κόσμος της Άνδρου. Ο λόγος για το καρναβάλι της Χώρας. Μπορεί να μην ήταν όλα τόσο καλά προετοιμασμένα όπως άλλες χρονιές όταν υπήρχε μεγαλύτερη οικονομική ευχέρεια. Όμως ήταν τόσο μαζική η συμμετοχή του κόσμου και τόσο κεφάτες οι ομάδες που πέτυχε και με το παραπάνω.