Του Διαμαντή Μπασαντή Απομεσήμερο Δευτέρας. Περπάτησα μέχρι την είσοδο του κοιμητηρίου της Χώρας. Είχα  να μπω από το 2007. Τότε ήμουν με έναν φίλο. Μιλήσαμε για ώρα για το πόσο μοναδικό είναι το κοιμητήριο της Χώρας και για τις ναυτικές οικογένειες που χάραξαν σε αυτό κάτι από την ιστορία τους. Αυτή τη φορά πήγα μόνος μου. Σκεφτόμουν τον πολιτισμό κάθε εποχής και το πως τον αποτυπώνουν τα ταφικά μνημεία. 

Του Δημήτρη Αντωνέλλου Με πολύ κέφι πραγματοποιήθηκε και φέτος η Μασκαράτα στο Κόρθι της Άνδρου. Οι στολές ήταν πολλές, άλλες περίτεχνα φτιαγμένες και άλλες εντελώς πρόχειρες, με ότι είχε η αποθήκη, η παλιά βαλίτσα, το κατώι, το μπαούλο της γιαγιάς. Μικροί και μεγάλοι χόρευαν στο πεζόδρομο, σφύριζαν με καραμούζες και σφυρίχτρες, δίνοντας ζωντάνια στην περιοχή αυτό το ανοιξιάτικο Σάββατο! Ο καιρός υπέροχος, σχεδόν ζεστός, βοήθησε κι αυτός.

Της Αναστασίας Σαπουνά   Το κείμενο αυτό το έγραψε με αφορμή το άρθρο σας «Γαύριο: η βιτρίνα της Άνδρου!». Δεκάδες φορές έχω κι εγώ αναρωτηθεί για την εικόνα του Γαυρίου. Ακόμη θυμάμαι την πρώτη φορά που έφτασα στο νησί. Ήταν το 1991 και αποκαρδιώθηκα... "Που πάω; Που με έφεραν;" Ήταν η πρώτη μου σκέψη μόλις αντίκρισα το Γαύριο για πρώτη φορά. Μετά ήρθε ο έρωτας και προσέδωσε σε όλα μια γλυκιά αχλή... Πρώτα ερωτεύεσαι τον άνθρωπο, μετά τον τόπο που τον γέννησε και τον έθρεψε....

Της Κατερίνας Ρεμούνδου   Τσουκνιδόσουπα Την πρώτη του Μάρτη δέσατε στον καρπό σας το... Μάρτη; Την στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, να μη σας κάψει ο ήλιος! Βγήκατε έναν περίπατο να μαζέψετε τσουκνίδες; Να φτιάξετε μια νοστιμότατη τσουκνιδόσουπα "να μη μας τρώνε οι ψύλλοι" όπως λέγανε στη Θράκη που μαγείρευαν τέτοια μέρα αυτή τη συνταγή!

Του Αρχιμ. Καλλίνικου Τσούση   Η πόρτα του εξωκλησιού (φωτο: π. Καλλίνικος) (Με μεγάλη χαρά φιλοξενούμε την απάντηση του πατέρα Κιλλίνικου, εκ μέρους και του σεβ. Μητροπολίτη Δωρόθεου ΙΙ, στο άρθρο του κ. Γιώργου Δαρδανού για τα εξωκλήσια της Άνδρου. Τα εξωκλήσια του νησιού μας είναι μέρος μιας μεγάλης πολιτισμικής κληρονομιάς. Χαιρόμαστε για την ευαισθησία που υπάρχει γι' αυτά και εκδηλώνεται και με αυτόν τον διάλογο στο Εν Άνδρω. ) Αγαπητέ κ. διαχειριστά της ιστοσελίδας  «Εν Άνδρω»,                Προ ημερών φιλοξενήσατε στην ιστοσελίδα σας άρθρο του κ. Γεωργίου Δαρδανού υπό τον τίτλο «Τα ξωκλήσια της Άνδρου και η ανύπαρκτη προστασία τους».

Σε μια κατάμεστη αίθουσα έγινε η ομιλία της Ένωσης Ανδριών Ήταν μια διαφορετική αναδρομή, αλλά και μια διαφορετική προσφυγιά. Τότε άκμαζε η Ανατολή. Η Άνδρος ήταν "στραμένη" ανατολικά από τους Βενετούς και "ταξίδευε" προς Κωνσταντινούπολη και Σμύρνη. Μιλάμε για τον 18ο και 19ο αιώνα. Κάπου εκεί ξεκινά, με πρόσκληση από τον ανδριακής καταγωγής ηγούμενο Σαμουήλ τον Κωφό της Μονής της Αγιας Τριάδας της Χάλκης των Πριγκηπονήσων η μετανάστευση των Κορθιανών πετροχτιστάδων στην Χάλκης για να ανακαινίσουν το μοναστήρι που εξελίχθηκε μετέπειτα στην γνωστή Θελογική Σχολή της Χάλκης.

Το βιβλίο στην πλατφόρμα της Amazon. Το ταξίδι του βιβλίου «Δρόμοι υπερέντασης» του ανδριώτη συγγραφέα Γιάννη Ζιώτη σαλπάρει πλέον για ταξίδι στην απέραντη θάλασσα της αγγλικής γλώσσας. Έχοντας κάνει ήδη τις διαδρομές του το βιβλίο στην ελληνική ξεκινά το 2016 μια νέα φιλόδοξη πορεία μέσα από την μετάφραση του και της είσοδο του στις μεγάλες αναγνωστικές πλατφόρμες της αγγλικής.

Του Γιώργου Δαρδανού Κάποια ξωκλήσια σώθηκαν. Άλλα όμως... (φωτογραφία: Επαμεινώνδας Μαρμαράς) 870 ναούς και ξωκλήσια έχει η Άνδρος. Τόσα ήταν τουλάχιστον όταν έγινε η πρώτη και μοναδική έως σήμερα επίσημη καταγραφή τους. Πόσα είναι τώρα; Πόσα έχουν μείνει όρθια στο πέρασμα των χρόνων;

  Η πρόσκληση/πρόκληση μεγάλη: να δούμε τη νέα, καλλιμάρμαρη βρύση της  Μονής Παναχράντου που τοποθετήθηκε σε περίοπτη θέση στο προαύλιο της εκκλησίας.