Η ομορφιά, η κομψότητα, το μεγαλείο και ο θρύλος, αποτυπώνονται σε μια σειρά από ασπρόμαυρες φωτογραφίες που αναδεικνύουν ένα πλοίο με τεράστια ιστορική αξία. Ο λόγος για το ατμόπλοιο "Prinzessin Victoria Luise" το πρώτο κρουαζιερόπλοιο στον κόσμο.

Οι Άγιοι Σαράντα στην κορυφή της Κουβάρας, στο πιο ψηλό σημείο της Άνδρου. Χτίστηκαν, σύμφωνα με υπολογισμούς, γύρω στο 500 μ.Χ. Από τις πρώτες εκκλησίες στην Άνδρο  Το πέτρινο κτίσμα μισοκατεστραμένο μέχρι που ανέλαβε σημαντικός οικονομικός παράγοντας να χορηγήσει τα χρήματα στην αρχαιολογία για να συντηρηθεί και να αναστυλωθεί το ξωκλήσι και να διασωθεί ο αρχαίος χώρος (φωτ. Εν Άνδρω). 

Περασμένες 10 το βράδυ. Δύσκολο να βρεις να παρκάρεις στο σκοτεινό πάρκινγκ και στους δρόμους γύρω από το μοναστήρι της Παναχράντου όπου τελούνταν η Αγρυπνία στη μνήμη των ναυαγών του "Χρυσή Αυγή". Μετά το σκοτάδι του περιγύρου η είσοδος στο διακριτικά φωτισμένο εσωτερικό προαύλιο της Μονής μια στιγμή κατάνυξης και περισυλλογής. Όλοι οι προσερχόμενοι είναι στο καθολικό της Μονής όπου τελείται η Ακολουθία (φωτ. Εν Άνδρω). Στο ψαλτήρι πολλοί για τις προσευχές και τους βυζαντινούς ύμνους της βραδιάς (φωτ. Εν Άνδρω). Τριγύρω σιωπηλός κόσμος μέσα στο ημίφως της εκκλησιάς. Εντύπωση κάνει πως ανάμεσα τους οι νεώτερες ηλικίες δίνουν ένα μάλλον πλειοψηφικό παρόν (φωτ. Εν Άνδρω). Αυτή τη χρονιά αρκετοί ήταν και οι ιερείς του νησιού που παραβρέθηκαν και συνλειτούργησαν στην Αγρυπνία. Παρόντες ήταν ακόμα ο δήμαρχος και ο έπαρχος του νησιού (φωτ. Εν Άνδρω).  Ο πατήρ Αντώνιος, που έχασε τον πατέρα του στο ναυάγιο, χοροστάτησε και εκφώνησε και τον λόγο μνήμης της βραδιάς στη διάρκεια του μνημοσύνου για τους χαμένους ναυαγούς. Αίσθηση προκαλεσε πως μιλώντας για τον χαμένο πατέρα του αποκάλυψε πως βρήκε παρηγορία, δύναμη και στήριξη αυτός και η οικογένεια του από τον γέροντα Ευδόκιμο που στάθηκε δίπλα τους επί χρόνια, όπως και σε άλλες οικογένειες του νησιού, που γνώρισαν εκείνο το μοιραίο βράδυ την απώλεια και τον θάνατο (φωτ. Εν Άνδρω).  Ο γέροντας Ευδόκιμος στοχαστικός άκουγε την αναφορά και αντιφώνησε στο τέλος λέγοντας πως έκανε ότι θα έκανε κάθε πνευματικός πατέρας στα παιδιά του που γνώρισαν έτσι ξαφνικά την καταστροφή και τον θάνατο (φωτ. Εν Άνδρω).  Μοιάζει σαν ένα μικρό θαύμα κοιτάζοντας την φωτογραφία από την τράπεζα της Μονής στις 1:00 μετά τα μεσάνυχτα γεμάτη κόσμο. Ήταν δεκάδες αυτοί - που 34 χρόνια μετά το μεγάλο ναυάγιο που συγκλόνισε την Άνδρο - προσήλθαν στο μοναστήρι της Παναχράντου για μια Αγρυπνία 3-4 ωρών η οποία ολοκληρώθηκε μετά τα μεσάνυχτα. Και πολλοί εξ αυτών παρακάθησαν και στο δείπνο που ακολούθησε. Στο δείπνο ίσως έμοιναν κοντά 70 άτομα!!! Όμως αρκετοί έφυγαν νωρίτερα γιατί η επομένη μέρα ήταν εργάσιμος (φωτ. Εν Άνδρω). Σημείωση: Βλέποντας όλο αυτό τον κόσμο στην τράπεζα αργά τη νύχτα και έχοντας αντιμετωπίσει ακόμα και πρόβλημα πάρκινγκ νωρίτερα στους γύρω χώρους της Μονής, σκεφτήκαμε τις παρατηρήσεις όρισμένων καλοπροαίρετων αναγνωστών (ή και κακοπροαίρετων) πως το Εν Άνδρω ασχολείται περισσότερο του δέοντος με αυτό το μοναστήρι και αυτό τους "κουράζει" κλπ. Η αλήθεια είναι πως δεν ασχολούμαστε εμείς περισσότερο με αυτό το μοναστήρι. Αλλά αυτό το μοναστήρι ασχολείται περισσότερο με την κοινωνία και την Άνδρο. Εμείς έχουμε κατά καιρούς δημοσιεύσεις και για άλλα μοναστήρια (Αγία Ειρήνη, Αγία Μαρίνα, Αγία κλπ). Όμως το θέμα είναι πως το μοναστήρι της Παναχράντου είναι το πιο εξωστρεφές και εκείνο που ασχολείται συστηματικά με την κοινωνία της Άνδρου. Αλήθεια, ποιος εξακολουθεί να θυμάται μετά 34 ολόκληρα χρόνια ένα δραματικό κοινωνικό γεγονός για την Άνδρο όπως το ναυάγιο του "Χρυσή Αυγή"; Ποιο μοναστηρι έχει τόσο συνεχή παρέμβαση στην καθημερινότητα των γύρω χωριών και οικισμών (πίτες, χοιροσφάγια, επισκέψεις, γιορτές κλπ) όπως έχουν ο γέροντας Ευδόκιμος και η αδελφότητα της Παναχράντου; Η δράση τους και η συμμετοχή τους απλώνεται σε όλη την Άνδρο: από το Κόρθι μέχρι την Χώρα και όλα τα χωριά. Αλλά και στην Υδρούσα. Ήταν παρόντες στην Αγία όταν πέθανε η ηγουμένη ή στους Αγίους Σαράντα στην Κουβάρα όταν ήταν να ξεκινήσουν τα έργα αναστύλωσης τους μεταφέροντας και κόσμο για τον Εσπερινό που τέλεσαν. Ποιο ακόμα μοναστήρι έχει ορθάνοιτες τις θύρες του επί 12-14 ώρες καθημερινά για όλους; Ποιο μοναστήρι μερίμνησε να βρει ανθρώπους και να τους βοηθήσει με κάθε τρόπο για να το ιστορήσουν; Ποιο μοναστήρι αγκάλιασε επώνυμους και ανώνυμους όταν το επισκέπτονται χωρίς διακρίσεις και χωρίς προαπαιτούμενα; Φίλοι μου είναι η κοινωνική δράση, το κοινωνικό έργο και η κοινωνική παρουσία που στρέφει την προσοχή όλων μας προς την Πανάχραντο. Είναι οι άνθρωποι της που φέρνουν το μοναστήρι στο επίκεντρο της κοινωνίας μας. Γιατί από άποψη θρησκευτικής παρουσίας μάλλον δεν υπάρχει διαφορά όλα τα μοναστήρια επιτελούν αντίστοιχο έργο.  "Εν Άνδρω"  

Επιμέλεια αφιερώματος: Διαμαντής Μπασαντής Οι σκληρές αναμνήσεις εκείνης της νύχτας... (φωτ. σύνθεση Εν Άνδρω) Μερικά πράγματα προκύπτουν μάλλον τυχαία. Όπως τυχαία προέκυψε η κατεύθυνση του εφετεινού αφιερώματος στο μεγάλο ναυάγιο του πλοίου ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Μια φθινοπωρινή μέρα, καθώς καθόμουν με τον Πέτρο στο καφέ της Ευτυχίας, ένας κύριος γυρνά και λέει ευγενικά: «το αφιέρωμα στο ναυάγιο του πλοίου ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ χρειάζεται μερικές προσθήκες...».

  Υπάρχουν κάποια αρχοντόσπιτα στην Άνδρο που κουβαλούν μια, ή πολλές απίστευτες ιστορίες. Με πολιτικές, κοινωνικές, πολιτιστικές και καλλιτεχνικές προεκτάσεις. Εκεί διαδραματίστηκαν γεγονότα που σημάδεψαν την ζωή ανθρώπων,  «κολοσσοί» του πνεύματος στις ηλιόλουστες βεράντες τους εμπνεύστηκαν και άφησαν στην λογοτεχνία αριστουργήματα, ενώ κάποιοι άλλοι, πέρασαν στιγμές που δεν θα λησμονήσουν ποτέ.

  Ταξιδεύοντας στο μέλλον με τα καραβάκια της Ιστορίας μας. Στα βράχια του αρχαίου τείχους του οικισμού οι αρχαίοι κάτοικοι της Άνδρου πιν 6000 χρόνια σκάλισαν την ιστορία και τον πολιτισμό τους!!! Κάποιοι σήμερα δεν σέβονται 60 αιώνες ιστορίας και πολιτισμού του νησιού μας. Κάποιοι αδυνατούν να καταλάβουν πως ο Στρόφιλας μπορεί να αναδείξει την Άνδρο σε ιστορικό και τουριστικό πόλο διεθνώς (φωτ. Εν Άνδρω).

Του Δημήτρη  Σταυρόπουλου   Το θρυλικό "Ατλαντίς"... (Αφιερωμένο σε όσους τους αρέσουν τα ωραία πλοία και οι ωραίες ιστορίες…) Στο λιμάνι του Λαυρίου, υπάρχει ένα «μαρμαρωμένο» πλοίο! Ένα βασιλοβάπορο, όνομα και πράγμα, που έχει ζήσει μεγαλεία και  δόξες, αλλά ταυτόχρονα έχει συνδέσει το όνομα του με την πρωτοφανή και ανεπανάληπτη κόντρα και έχθρα, που χώριζε επί πολλά χρόνια, τους δυο – ίσως - μεγαλύτερους Έλληνες εφοπλιστές: τον Αριστοτέλη Ωνάση και τον Σταύρο Νιάρχο.

  Το αποχαιρετηστήριο χειροκρότημα για τον Νίκο Θεολόγου στο προαύλιο της Παναγίας από εκατοντάδες κατοίκους της Άνδρου (φωτ. Εν Άνδρω).  Μέσα σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και πένθους εκατοντάδες κάτοικοι της Άνδρου αποχαιρέτισαν σήμερα τον γιατρό Νίκο Θεολόγου στην εκκλησία της Παναγίας στην Χώρα. Την εξόδιο ακολουθία τέλεσαν η αδελφότητα της Μονής Παναχράντου και 7 ιερείς της Άνδρου. Στην τελετή χοροστάτησε ο ηγούμενος της Μονής γέροντας Ευδόκιμος.

  Ο Νίκος Θεολόγου σε παλαιότερο δημοτικό συμβούλιο (φωτ. Εν Άνδρω). "Έφυγε" σήμερα το πρωί μετά μακρά ασθένεια ο Νίκος Καπετάν-Θεολόγου μια από τις ισχυρότερες πολιτικές προσωπικότητες του νησιού τα τελευταία 20 χρόνια και ένας εξαιρετικός γιατρός με προσφορά πάνω από 30 χρόνια στην Άνδρο.