Του Γιώργου Α. Γλυνού Οικονομολόγου - Ερευνητή    (Από τον αναγνώστη/συνεργάτη του Εν Άνδρω Γιώργο Α. Γλυνό, οικονομολόγο-ερευνητή, λάβαμε το εξαιρετικό ιστορικό πόνημα για την ιστορία της Άνδρου: Η Άνδρος στα 1670. Μέσα από τα αρχεία της Καΐρείου Βιβλιοθήκης που "ανεσκαψε" ο καθηγητής Ηλίας Κολοβός ο οικονομολόγος και ερευνητής Γιώργος Α. Γλυνός αποτυπώνει την πληθυσμιακή και την οικονομική κατάσταση του νησιού τον 17ο αιώνα: η Βόρεια Άνδρος από τους Αρβανίτες, η Κεντρική και Νότια Άνδρος με τους Λατίνους κι Έλληνες, τα ελληνικά, λατινικά και αρβανίτικα ονόματα στον χώρο. Τα κατοικημένα χωριά μετά την καταστροφή του πολυπληθούς Κάτω Κάστρου από τον Κραβελιέ. Το Κόρθι με τους Λατίνους άρχοντες της γης.  Μια συναρπαστική ιστορικη μονογραφία για μια άλλη εποχή που ξέρουμε τόσα λίγα που δημοσιεύεται σήμερα σε μια εποχή που τείνει να ξεχάσει κι αυτά που ξέρει. Μια εξαιρετική αποτύπωση της αγροτικής (Λατινικής και της Οθωμανικής) Άνδρου του 17ου αιώνα. Πριν το νησί ξεκινήσει την μεγάλη ναυτική ανάπτυξη του 100 χρόνια αργότερα, στα τέλη του 18ου αιώνα. Μια ναυτική ανάπτυξη που θα συμβαδίσει με την αγροτική Άνδρο για 150 χρόνια και θα φέρει το νησί στην κορυφή της ελληνικής ναυτιλίας και στην πρωτοπορία της αστικής ανάπτυξης. Ο Γιώργος Α. Γλυνός εξαιρετικός οικονομολόγος, αλλά και δεινός ερευνητής της Άνδρου, συμβάλει με το ιστορικό πόνημά του στην κατανόηση της ιστορίας του νησιού μας σε μια κρίσιμη και μεταβατική ιστορική περίοδο κι είναι ιδιαίτερη χαρά να δημοσιεύσουμε την εργασία που μάς έστειλε - Εν Άνδρω)

  Η αφίσα της ταινίας. Από τον σκυθρωπό Σάχη στον βλοσυρό Χομεϊνί. Κι ανάμεσα τους μια μεγάλη κοινωνικό-πολιτική επανάσταση 6 μηνών. Η Μενιζέ μετά απέμεινε να συνεχίσει μόνη τον δρόμο της δικής της επανάστασης. Μια εικόνα χίλιες λέξεις λένε. Σωστά. Μόνο που για να υπάρξουν οι χίλιες λέξεις πρέπει να ξέρεις κάτι από την ιστορία και τις ζωές των ανθρώπων.

Παρότι πανσέληνος δυσκολεύτηκε το φαγγάρι να βρει άκρη και να βγει στον ουρανό της Άνδρου. Θες τα σύννεφα, που τα έτρεχε ο δαιμονισμένος αέρας των 9 και βάλε μποφόρ. Θες ότι ήταν στο απόγειο του. Θες ότι και η μέρα ήταν... γρουσούζικη κατά τους προληπτικούς. Όμως στο τέλος τα κατάφερε. Αλλά όταν τα κατάφερε ήταν ψηλά. Πάντως τα κατάφερε και βγήκε... Ήταν η πανσέληνος του Σεπτεμβρίου. Και ήταν Παρασκευή και... 13. Είναι η πρώτη φορά από το 2006, που έκανε την εμφάνιση της η πανσέληνος τη μέρα που θεωρείται γρουσούζικη! Όμως η γρουσούζικη πανσέληνος λέγεται και η «πανσέληνος της συγκομιδής», the harvest moon, γιατί ο Σεπτέμβρης είναι ο μήνας που αρχίζει η συγκομιδή σε πολλά αγροτικά προϊόντα. Και βεβαίως ήταν η μικρότερη και σκοτεινότερη πανσέληνος γιατί το φεγγάρι είναι στο απόγειό του. Ήτοι, το πιο μακρινό σημείο στην τροχιά του. Υπολογίζεται ότι η σελήνη θα φαίνεται 14% μικρότερη και 30% σκοτεινότερη, σε σχέση με τις «σούπερ πανσελήνους». Το πετύχαμε όχι κοντά στη θάλασσα ως συνήθως, αλλά ανατολικά ψηλά πάνω από τα βουνά της Άνδρου. Διακρίνονται τα νυχτερινά Φάλικα και πιο πάνω τα φώτα του δρόμου στον Άγιο Παντελεήμονα/Πανάχραντο. Πολύ μικρότερο και εμφανώς λιγότερο φωτεινό από το συνηθισμένο. Μικρή πανσέληνος και Παρασκευή και 13!... Ορισμένοι στην Αμερική αποκαλούν αυτό το φαινόμενο και «πανσέληνο του καλαμποκιού», καθώς αυτή είναι η τυπική περίοδος συγκομιδής του. Σύμφωνα με τους ειδικού η επόμενη πανσέληνος, η οποία θα συμπέσει με την Παρασκευή και 13 θα σημειωθεί σε περίπου 13 χρόνια, τον Μάιο του 2033. Και τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2037, θα υπάρξουν δύο «μπλε πανσέληνοι» σε απόσταση περίπου τριών μηνών. ΠΗΓΗ: CNN Greece ΣΧΟΛΙΑ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΕΝ ΑΝΔΡΩ

Η «μηχανή του χρόνου» του «εν Άνδρω» γυρίζει πίσω περίπου 70-80 χρόνια! Εποχή με πολλές δυσκολίες, που τις βλέπουμε σήμερα με μια περίεργη νοσταλγική ματιά. Ίσως γιατί έχουν αμβλυνθεί με τα χρόνια οι δυσκολίες κι έχει μείνει μόνο η εικόνα που δεν έχει τον πόνο και τον κόπο της καθημερινότητας. Άλλοι άνθρωποι, άλλη νοοτροπία, άλλες συνήθειες, άλλες ανάγκες επιβίωσης. Όλοι χρειαζόντουσαν και νοιαζόντουσαν για όλους! Στο χωριό Αηδόνια, οι γυναίκες όλες μαζί βοηθούν η μια την άλλη στη καθημερινή καθαριότητα, πλένοντας τα βαριά ρούχα στην βρύση, εξιστορώντας και τα νέα της περιοχής. Κάτι δηλαδή σαν τον σημερινό πρωινό καφέ… Την ίδια ώρα λίγο πιο κάτω στο αλώνι οι άνδρες καταπιάνονταν με τις πιο βαριές εργασίες για να εξασφαλίσουν τον επιούσιο. Αλώνισμα κάτω από τον καυτό ήλιο του καλοκαιριού. Άλλη ανδριώτικη κοινωνία, με ανθρώπους πιο απλούς, με λιγότερες ανάγκες, λιγότερες δυνατότητες και πολλές δυσκολίες. Ίσως όμως εξίσου ευτυχισμένους. Γιατί η ευτυχία υπάρχει κυρίως μέσα μας… Κ.Ρ.

Της Γκέλης Μανούσου Ιστορία Στο κέντρο του γραφικού χωριού Αποίκια, δεσπόζει ένα από τα ιστορικά πλέον ξενοδοχεία της Άνδρου το ξενοδοχείο Πηγή Σάριζα (www.sariza–spring-hotel.gr ), το οποίο ξεκινήσε τη λειτουργία του τον Ιούνιο του 1989 με τον Νικόλαο Μανούσο, με καταγωγή από τη Μεσσαριά της Άνδρου.

  Ένα εξαιρετικό φωτογραφικό υλικό που αποτυπώνει την εικόνα της Άνδρου τους δυο προηγούμενους αιώνες βρήκαμε στο ίντερνετ! Πρόκειται για παλιές ξεθωριασμένες φωτογραφίες στα τέλη του 19ου και κατά τον 20ου αιώνα που δείχνουν κυρίως εικόνες της Χώρας και του Μπατσίου. 

(Λάβαμε και δημοσιεύουμε ανακοίνωση της Εφορίας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων για έναν από τους παλαιότερους και καλά σωζώμενους  ναούς της Άνδρου, τον Ταξιάρχη της Μεσαριάς. Ο ναός εντάχθηκε σε πρόγραμμα συντήρησης του Γ' ΚΠΣ το 2003. Έχει προχωρήσει η συντήρηση και ανοίγει πιλοτικά για επισκέψεις στο κοινό κάθε Κυριακή. Η διαδρομή του και η ιστορία του όπως θα δείτε είναι λίαν σημαντική - Εν Άνδρω).

Μια περιοδική έκθεση τοπικής ιστορίας - Λέσχη Ανδρίων «Σωματείον ανεγνωρισμένον. Προοδευτικόν–Φιλολογικόν–Κοινωνικόν»

 Είναι το σήμα κατατεθέν της Άνδρου. Άπειρες είναι οι σκηνές φιλμ, φωτογραφιών, βίντεο, που αποτύπωσαν και αποτυπώνουν τον φάρο Τουρλίτη της Χώρας Άνδρου εδώ και 25 χρόνια. Όμως πριν το 1994 ο φάρος, που είναι ένα από τα ωραιότερα δείγματα φαρικής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, δεν... υπήρχε! Είχε καταστραφεί από γερμανικούς βομβαρδισμούς το 1943... Ο φάρος - ξεχωριστός λόγω του ότι είναι από τους λίγους διεθνώς μέσα στη θάλασσα - κατασκευάστηκε στην περίοδο της μεγάλης ακμής της Άνδρου, στα τέλη του 19ου αιώνα. Κτίστηκε το 1887 όταν η Άνδρος μεσουρανούσε και πρωτοπορούσε στη ναυτιλία και πέρναγε πρώτη από τα ιστιοφόρα στα ατμόπλοια. Όμως πριν το 1994 στη θέση του υπήρχε επί δεκαετίες ένα φανάρι ως φάρος!!! Κι αυτό γιατί ο κανονικός φάρος καταστράφηκε το 1943 από γερμανικούς βομβαρδισμούς...