Του Διαμαντή Μπασαντή Το παγωμένο βλέμμα της Μέδουσας στον ορίζοντα της Αττικής. Φωτογραφία με φίλτρο από την γέφυρα του SuperFerry (φωτ. Εν Άνδρω). Φύγαμε από Άνδρο στις 14:30. Μετά την πρωινή συννεφιά άπλωνε παντού το καλοκαίρι. Ο βοριάς στον Κάβο Ντόρο κούνησε λίγο το καλοτάξιδο πλοίο. Μετά θάλασσα και ουρανός ήταν σε καλοκαιρινό μοτίβο. Περνώντας τους Πεταλιούς και μπαίνοντας στο στενό της Εύβοιας είδαμε μακριά την πρώτη εικόνα της Μέδουσας, της καλοκαιρινής καταιγίδας, που σάρωσε την Ελλάδα, αλλά ξέχασε την Άνδρο.

Η Ικαρία στον ορίζοντα της Άνδρου!!! (φωτ. Εν Άνδρω). Κυριακή πρωί γύρω στις 10:00 στο Υψηλού. Kάθομαι στην βεράντα. Κοιτώ τον ορίζοντα του μουντού Αιγαίου κατά φορά τη βεράντας, νοτιοανατοιλικά,  και μένω άναυδος!!! Η Ικαρία μπροστά φαίνεται λες και είναι δίπλα! Τα 54-55 ναυτικά μίλια απόσταση είναι σαν να είναι 20-30!

  Γαύριο, παραλία Αγίου Πέτρου, Ψιλή Άμμος (φωτ. Εν Άνδρω). Πρώιμο ανοιξιάτικο πρωινό. Στην κορυφή της Κουβάρας. Πέρα μακριά η θέα απλώνεται μαγευτική. Εδώ σε αυτή την μαγική κορυφή μου έρχονται ξαφνικά στο μυαλό μερικοί σπουδαίοι στίχοι του Νίκου Εγγονόπουλου από το Μπολιβάρ. Γράφει ο ποιητής: "…Την πιο ψηλή κορφή της νήσου Ύδρας./  Από εδώ η θέα εκτείνεται μαγευτική μέχρι των νήσων του Σαρωνικού, τη Θήβα,/ Μέχρι κει κάτω, πέρα απ΄ τη Μονεμβασιά, το τρανό Μισίρι…"  Μπατσί (φωτ. Εν Άνδρω). Σε μια κατάσταση περιπαικτικής ευφορίας και ποιητικής έξαρσης παραλλάσω χαμογελαστά για τον συνοδοιπόρο που μαζί φτάσαμε μέχρι εκεί τους στίχους του Εγγονόπουλους για την περίπτωση. Και απαγγέλω την δική μου διασκευή: "…Την πιο ψηλή κορφή της νήσου Άνδρου./ Από εδώ η θέα εκτείνεται μαγευτική μέχρι των νήσων της Σύρου, της Γυάρου, της Τζιάς, της Μακρονήσου, της Εύβοιας,/ Αλλά και μέχρι κάτω το Μπατσί, το Γαύριο, το Ατένι, τη Βόρη, την Παλαιόπολη…" Παλαιόπολη (φωτ. Εν Άνδρω). Πούντα (φωτ. Εν Άνδρω). Χαμογελώ τελειώνοντας την «βλάσφημη» ποιητική αυθαιρεσία των μοναδικών και πρωτότυπων στίχων του μεγάλου υπερρεαλιστή ποιητή και ζωγράφου που το έργο του θα παρουσιαστεί στην Άνδρο το καλοκαίρι. Αλλά πως αλλιώς να αποδώσεις αυτή την ευφορία που αισθάνεσαι από την πιο ψηλή κορφή των Κυκλάδων; Εντάξει-εντάξει το σωστό είναι: η πιο ψηλή κορφή παρά τρία μέτρα! Αλλά πέστε μου κι εσείς πως αλλιώς να αποδώσεις αυτή την αίσθηση ελευθερίας και ενατένιση από ψηλά της γης και της ζωής; Άρνη (φωτ. Εν Άνδρω). Η Γιάρος (φωτ. Εν Άνδρω). Κατεβαίνοντας, λίγο αργότερα, ήρθαν στη σκέψη οι στίχοι από μια παλιά μπαλάντα του Κώστα Χατζή: "Όταν κοιτάς από ψηλά/ μοιάζει η γη με ζωγραφιά…/ ...Μοιάζουν τα σπίτια με σπιρτόκουτα/ μοιάζουν μυρμήγκια οι ανθρώποι/ το μεγαλύτερο ανάκτορο/ μοιάζει μ’ ένα μικρούλι τόπι…"  Όταν κοιτάζω από ψηλά... (βίντεο Εν Άνδρω). Μάζεψα βίντεο και φωτογραφίες της Άνδρου από εκεί ψηλά όταν κατέβηκα. Τις έβαλα σε μια  σειρά. Και τις έντυσα με την μουσική του Σπανουδάκη. Στόχος να ταξιδέψουμε σήμερα μέσα σε μια ολόλαμπρη ανοιξιάτικη μέρα κοιτάζοντας μαζί τον κόσμο από την «πιο ψηλή κορφή της νήσου Άνδρου»! Από εκεί όπου η θέα εκτείνεται μαγευτική στα γύρω νησιά και στις δικές μας ακτές. Να μιλήσουμε για την ανάταση που δίνει μόνο η φύση και η ποίηση. Αλλά και να σας ιστορήσω, παραμονή μιας μεγάλης γιορτής, μερικές πτυχές ενός νησιού που τόσα χρόνια ταξιδεύουμε και εξακολουθούμε αενάως να ανακαλύπτουμε… Δ. Μπ.

Του Διαμαντή Μπασαντή Ο δρόμος προς την κορυφή! To ανθρώπινο ίχνος στο τοπίο! Ιδιότυπο, μοναδικό, χαρακτηριστικό!... (φωτ. Εν Άνδρω). Την πρώτη φορά που είδα τον δρόμο που διατρέχει τις βουνοκορφές του Πετάλου για να φτάσει στην Κουβαρα εντυπωσιάστηκα. Ότι αντίστοιχο και να είχα ξαναδεί (και είχα δει πολλά σε διάφορα μέρη στην Ελλάδα και στον κόσμο) αυτός ο δρόμος ήταν από τα πιο απροσδόκητα και τα πιο δοξαστικά στίγματα στον χάρτη της ζωής μου.

Της Ιωάννας Πιάγκου Γαύριο - φωτογραφία Ιωάννα Πιάγκου  Πριν πάρω πάλι πίσω το δρόμο για την Φιλοσοφική της Αθήνας γράφω δύο λόγια για τον χειμώνα που πέρασα στην ιδιαίτερη πατρίδα μου εφέτος. Έναν χειμώνα που τον αναζητούσα καιρό και που μόνο φέτος συγκυριακά μπόρεσα να ζήσω.

  (Ας μάς επιτραπεί μερα που είναι μια προσωπική αναφορά. Αλλά και μια μικρή πραγματεία περί μνήμης. Μια αναφορά που στο τέλος απλώνει για να συμπεριλάβει κι όλους εσάς που αγαπήσατε κάποιους που δεν έφτασαν μέχρι σήμερα. Όλους αυτούς που αγαπήσαμε τους εμπεριέχουμε. Η μνήμη τους είναι ο γυρισμός μας. Γυρνάμε εμείς και γι' αυτούς. Και μέσα από τον δικό μας γυρισμό είναι κι αυτοί παρόντες και μαζί μας. Η μνήμη όνομα ουσιαστικόν. Συχνά όμως εν ανεπαρκεία...) Του Αγίου Χαραλάμπους. Αλήθεια, πως πέρασαν τα χρόνια; Όσο ζούσε ο Χάρης ξεχνούσα συνήθως τη γιορτή του. Από τον καιρό που έφυγε η μέρα αυτή κατέχει ξεχωριστή θέση στη ζωή μου.

  Χειμώνας. Νοτιάς, Υγρασία. Ερημιά. Η Άνδρος ταξιδεύει προσμένοντας την άνοιξη. Τα σημάδια της εποχής αποτυπωμένα γύρω. Κλειστά σπίτια. Έρημοι δρόμοι. Κίνηση μόνο την ώρα του βαποριού. Η μυρωδιά της αλμύρας και το βουητό των κυμάτων σε φέρνουν κοντά στη θάλασσα. Ο σορόκος είναι άγριος καιρός. Το αντιμάμαλο κτυπάει στην αμμουδιά και αφήνει πίσω του μαχαιριές. Τρώει τα ξύλα. Σκάβει το χώμα. Ξεθάβει πέτρες και βράχια. Από πάνω η Κουβάρα φορτωμένη σύννεφα. Προς το μεσημέρι ο καιρός αγριεύει. Γύρω μια παράξενη ερημιά.   Η ματιά χάνεται στο πέλαγος. Ανεβαίνει στα βουνά και στα σύννεφα.  Σκαρφαλώνει στους πράσινους λόφους. Σταματά στις έρημες εγκαταστάσεις του καλοκαιριού. Διασχίζει τις άδειες παραλίες. Μια εντελώς διαφορετική βόλτα μέσα σε εντελώς διαφορετικά χρώματα από αυτά των άλλων εποχών. Μελαγχολία και νοσταλγία, αλλά και μια θαλπωρή. Ταξίδεμα σε μια άλλη εποχή. Σε μια άλλη Άνδρο...    Όλα αυτά όμως γύρω μας έχουν μια δική τους γοητεία. Τίποτα δεν θυμίζει ακόμα την πολύχρωμη και χαρούμενη εποχή που θα ακολουθήσει. Παρ΄όλα αυτά οι εικόνες αυτές κάνουν μια σιωπηλή χειμωνιάτικη Κυριακή να αποκτά τη δική της κρυφή γοητεία… Δ.Σ.  Σημείωση: Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Σταυρόπουλου.

  Από τους Γερακώνες η οροσειρά της Κουβάρας χιονισμένη στον ορίζοντα ακόμα και σήμερα που άνοιξε ο καιρός και έλιωσε τα χιόνια. Όμως το παγωμένο τοπίο ξεπαγώνει σιγά-σιγά... (φωτ.Χαρίδημος) Το λιώσιμο των πάγων… στην Άνδρο!!! Ακούγεται αστείο. Λες και μιλάς για το λιώσιμο των πάγων… στην Γροιλανδία!!! Κι όμως δεν είναι. Από χτες άρχισε το λιώσιμο του χιονιού και συνεχίζεται σήμερα με το λίωσιμο των πάγων που σωρεύτηκαν στα ψηλά βουνά της Άνδρου. Ένα θέαμα εξίσου μοναδικό με το πολύ χιόνι και οι σκανδιναβικές θερμοκρασίες που είχαμε στο νησί αυτές τις μέρες…

  Ανηφορίζοντας σήμερα το πρωί το περίπολο της πυροσβεστικής από Άρνη για Βουρκωτή...  Πρωί-πρωί αναγνώστης/ανταποκριτής μας, που πάει από Γαύριο στη Χώρα παίρνει τηλέφωνο: «όλος ο κεντρικός δρόμος καθαρός φτάνω Παλαιόπολη και δεν έχει προβλήματα». Τον ευχαριστώ και κλείνω. Αμέσως μετά χτυπά πάλι το τηλέφωνο. Είναι ο συνεργάτης Κ.Χ. που γράφει τον καιρό: «έχει χιόνια στα ορεινά και βροχή στα πεδινά, ίσως έχουμε πλημμυρικά φαινόμενα». Τον ευχαριστώ κλείνω και αναρτώ.